دوشنبه 24 بهمن 1384-0:0
از فريدون زندي تا رحمان رضايي
يادداشتي از baztab.
فوتبال ايران در راه گام نهادن به مرحله پاياني جامجهاني آلمان، با دو رخداد به ظاهر مشابه، اما در باطن متفاوت روبهرو بوده است؛ يكي پافشاري فريدون زندي، بازيكن ايرانيالاصل متولد و مقيم آلمان بر ايراني بودن، ايراني خواندن و تابعيت ايراني داشتن خود كه با حضور در تيم ملي فوتبال جمهوري اسلامي ايران، كارش به اوج شكوفايي و زيبايي خود رسيد و ديگري، اعلام پذيرش تابعيت ايتاليايي از سوي رحمان رضايي، بازيكن تيم ملي فوتبال ايران كه پس از مطرح شدن در فوتبال ايران، با كمك خانواده همسرش، به ليگ فوتبال ايتاليا راه يافت و به تازگي با بهانههايي، تابعيت ايتاليا را پذيرفت؛ خانواده ايراني مقيم ايتاليا كه به گفته خود آنان (پدر همسر و همسر وي) پيشتر تابعيت ايتاليايي را پذيرفته بودهاند.
در اين حال، يك كارشناس حقوقي حوزه ورزش گفت: اينكه بازيكن يا هر شهروند ديگري، بخواهد ترك تابعيت كند و يا تابعيت مضاعف بپذيرد، به شخص وي و قوانين و مقررات حقوقي كشورهاي مورد نظرش مربوط است، اما آنچه در اين ميان، به ديگر شهروندان همان كشور ارتباط مييابد، ادامه حضور چنين بازيكنان يا شهرونداني به عنوان نماينده يك ملت در مجامع بينالمللي است.
اعلام پذيرش تابعيت ايتاليايي از سوي رحمان رضايي-فوتباليست مازندراني عضو تيم ملي- با واكنشهاي متفاوتي روبهرو بوده است. رحمان رضايي، پدر همسرش ـ به عنوان مدير برنامههايش ـ و جمعي از دوستداران و پشتيبان مالي وي در برخي از مطبوعات ورزشي با تأكيد بر ارزشهاي فني رحمان رضايي در فوتبال و اينكه او عشق به مليت ايراني خود را هرگز كتمان نميكند، خواهان ادامه حضور وي در تيم ملي فوتبال ايران هستند.
در مقابل، شماري از ورزشدوستان كشور و برخي مسئولان فدراسيون فوتبال ايران با تأكيد بر اينكه پيراهن ملي، درك و عشق ملي نيز ميخواهد، خواهان تجديدنظر در ادامه عضويت وي در تيم ملي و حتي حذف وي از اين تيم هستند. به ويژه آنكه رحمان رضايي و حاميانش به جاي پذيرش پيامدهاي تابعيت ايتاليايي خود، سعي در متهم كردن ديگران كردهاند.
يك كارشناس فوتبال نيز گفت: رحمان رضايي بايد بداند، همچون ديگراني كه نام ميبرد، اجازه اقامت در ايتاليا نگرفته و يا اجازه كار در آن كشور را ندارد، بلكه تابعيت يك كشور ديگر؛ يعني ايتاليا را پذيرفته و اين با هر گرينكارتي متفاوت است. اگر چنين نيست، رحمان رضايي خود بگويد چه كرده است؟ اينکه بگويد « تيم باشگاهي من در ايتاليا ، نمي توانسته سه بازيکن خارجي بيشتر داشته باشد و من به همين خاطر تابعيت ايتاليايي را پذيرفته ام » شد دليل پذيرش تابعيت کشور ؟ آيا خود وي مي پذيرد ، که ديگران بپذيرد ؟
اين كارشناس افزود: ارزشهاي رحمان رضايي و تلاشهاي وي در تيم ملي فوتبال، فراموش نميشود و در جاي خود، همچنان جاي قدرداني دارد، اما خود اين مدافع فوتبال، بهتر ميداند كه دفاع از ايران، لوازمي دارد كه نبايد آنها را به هر قيمتي از دست داد؛ حتي اگر قوانين و مقررات حقوقي، چنين رخصتي دهد، از پهلوانان بعيد است هر رخصتي را بپذيرند.
وي گفت: ايران آنچنان پرآوازه و محبوب است كه فريدون زندي را كه قابليت بازي در تيمهاي اميد و ملي آلمان را داشت، به ايران كشاند و محبوب فوتبالدوستان ايران كرد. فوتبال ايران نيز آنچنان پرسرمايه است كه انتخاب بازيكن از ميان خيل بازيكنان آماده ليگ برتر و لژيونرها ، كار هر سرمربي و كادر فني را سخت ميكند و رحمان رضايي همچنان ميتواند يكي از اين خيل باشد؛ البته اگر تابعيت ايتاليايي نداشته باشد و فدراسيون فوتبال ايران بايد، در اينجا از كيان ايران و ايراني، به نيكي دفاع كند.
در اين حال، يك كارشناس حقوقي حوزه ورزش گفت: اينكه بازيكن يا هر شهروند ديگري، بخواهد ترك تابعيت كند و يا تابعيت مضاعف بپذيرد، به شخص وي و قوانين و مقررات حقوقي كشورهاي مورد نظرش مربوط است، اما آنچه در اين ميان، به ديگر شهروندان همان كشور ارتباط مييابد، ادامه حضور چنين بازيكنان يا شهرونداني به عنوان نماينده يك ملت در مجامع بينالمللي است.
اعلام پذيرش تابعيت ايتاليايي از سوي رحمان رضايي-فوتباليست مازندراني عضو تيم ملي- با واكنشهاي متفاوتي روبهرو بوده است. رحمان رضايي، پدر همسرش ـ به عنوان مدير برنامههايش ـ و جمعي از دوستداران و پشتيبان مالي وي در برخي از مطبوعات ورزشي با تأكيد بر ارزشهاي فني رحمان رضايي در فوتبال و اينكه او عشق به مليت ايراني خود را هرگز كتمان نميكند، خواهان ادامه حضور وي در تيم ملي فوتبال ايران هستند.
در مقابل، شماري از ورزشدوستان كشور و برخي مسئولان فدراسيون فوتبال ايران با تأكيد بر اينكه پيراهن ملي، درك و عشق ملي نيز ميخواهد، خواهان تجديدنظر در ادامه عضويت وي در تيم ملي و حتي حذف وي از اين تيم هستند. به ويژه آنكه رحمان رضايي و حاميانش به جاي پذيرش پيامدهاي تابعيت ايتاليايي خود، سعي در متهم كردن ديگران كردهاند.
يك كارشناس فوتبال نيز گفت: رحمان رضايي بايد بداند، همچون ديگراني كه نام ميبرد، اجازه اقامت در ايتاليا نگرفته و يا اجازه كار در آن كشور را ندارد، بلكه تابعيت يك كشور ديگر؛ يعني ايتاليا را پذيرفته و اين با هر گرينكارتي متفاوت است. اگر چنين نيست، رحمان رضايي خود بگويد چه كرده است؟ اينکه بگويد « تيم باشگاهي من در ايتاليا ، نمي توانسته سه بازيکن خارجي بيشتر داشته باشد و من به همين خاطر تابعيت ايتاليايي را پذيرفته ام » شد دليل پذيرش تابعيت کشور ؟ آيا خود وي مي پذيرد ، که ديگران بپذيرد ؟
اين كارشناس افزود: ارزشهاي رحمان رضايي و تلاشهاي وي در تيم ملي فوتبال، فراموش نميشود و در جاي خود، همچنان جاي قدرداني دارد، اما خود اين مدافع فوتبال، بهتر ميداند كه دفاع از ايران، لوازمي دارد كه نبايد آنها را به هر قيمتي از دست داد؛ حتي اگر قوانين و مقررات حقوقي، چنين رخصتي دهد، از پهلوانان بعيد است هر رخصتي را بپذيرند.
وي گفت: ايران آنچنان پرآوازه و محبوب است كه فريدون زندي را كه قابليت بازي در تيمهاي اميد و ملي آلمان را داشت، به ايران كشاند و محبوب فوتبالدوستان ايران كرد. فوتبال ايران نيز آنچنان پرسرمايه است كه انتخاب بازيكن از ميان خيل بازيكنان آماده ليگ برتر و لژيونرها ، كار هر سرمربي و كادر فني را سخت ميكند و رحمان رضايي همچنان ميتواند يكي از اين خيل باشد؛ البته اگر تابعيت ايتاليايي نداشته باشد و فدراسيون فوتبال ايران بايد، در اينجا از كيان ايران و ايراني، به نيكي دفاع كند.