عزت الله يوسفيان گفت: متاسفانه وقتي چنين فردي به زندان محكوم مي شود هر آن منتظر آن است كه پس از يك سال و يا چند ماه مشمول عضو شود و بيرون بيايد در حالي كه اصلا نبايد چنين مسائلي در مورد آنها صدق كند.
وي افزود: در جامعه ايران تنها پديده كودك آزاري نگران كننده نيست بلكه مسائلي نظير "پيرآزاري" نيز رواج دارد ولي دلسوزي كه نسبت به كودك آزاري مي‌‏شود نسبت به پير آزاري نمي‌‏شود.
وي با تاكيد بر پيشگيري بروز خشونت در خانواده‌‏ها به جاي برخورد انفعالي با موارد انجام گرفته، گفت: وقتي كودكي در خانواده‌‏هايي به اقسام مختلف مورد آزار قرار گرفت اعدام پدر و يا فرد آزار دهنده چه چيزي عايد كسي مي‌‏كند لذا بايد از وقوع جرم پيشگيري كنيم.
وي افزود: از هر 1000 مورد كودك آزاري تنها 5 مورد آن شناسايي شده و به دادگستري مي‌‏آيد و در بسياري موارد در خفا صورت مي‌‏گيرد.
وي ادامه داد: با يك برنامه ريزي منسجم در جامعه مي‌‏توان به راحتي مواردي از كودكان را كه در خانواده‌‏هايي زندگي مي‌‏كنند كه امكان كودك آزاري در آنها وجود دارد شناسايي كنيم و بچه هاي طلاق در واقع از آن دسته هستند.
وي افزود: بچه‌‏هايي كه از نعمت مادر واقعي محرومند، كاملا قابل پيش بيني است كه در معرض خطر خشونت قرار دارند.
يوسفيان ادامه داد: در كشور ما همواره منشا موضوع را رها كرده‌‏ايم و همواره مي‌‏چسبيم به آن طرف موضوع كه كودك در حال احتضار روي تخت بيمارستان افتاده است و هوار مي‌‏زنيم كه فرد عامل را اعدام كنيم.
نماينده آمل افزود: البته شدت مجازات يك كفه ترازو است و كفه ديگر ترازو پيشگيري از كودك آزاري در جامعه است و اگر كفه‌‏اي از اين ترازو نامتعادل با ديگر كفه باشد نمي‌‏توان اقدامي موثر انجام داد.
عضو كميسيون حقوقي قضايي مجلس ادامه داد: متولي بحث پيشگيري از وقوع جرم قوه قضاييه است ولي قوه قضاييه امكانات آن چناني در اختيار ندارد ولي مي‌‏تواند در صورت داشتن اعتبار كافي با دستگاه‌‏هاي ذي ربط نظير بهزيستي آموزش و پرورش و تامين اجتماعي همكاري كرده و خانواده ‌‏هاي مستعد بروز خشونت را شناسايي كرده و وضعيت اعضاي خانواده را همواره به طور غير ملموس پي گيري مي كند.
وي افزود: اين كار واقعا كار مشكلي نيست ولي تاكنون كاري در اين ارتباط نشده است و فقط آمده‌‏ايم و بعد از وقوع كودك آزاري با مشاهده عكس هاي دل آزار كودك به "آخ، آخ " و به شعار اعدام عاملين آن بسنده كرده ايم .
وي افزود: رسيدگي به امور مردم تنها به دادن نان و ماست و روغن نيست كه بهزيستي و يا كميته امداد بدهد بلكه رسيدگي يعني ايجاد امنيت و آيا واقعا در جامعه ما چه امنيتي به كودكان داده شده است و به راستي تاكنون چه طرح و پروژه‌‏اي در اين راستا داشته‌‏ايم؟(ilna)