زباله هاي شهري در مناطق شمال كشور از مشكلات عمده اي است كه ظرف سالهاي اخير به دغدغه مهم مسئولان اجرايي اين استانها و حتي دولتمردان تبديل شد.
ظرف چند سال گذشته به علت انباشت و دپوي غيربهداشتي زباله ها در سطح شهرهاي مازندران و عدم چاره انديشي مسئولان براي دفن و دفع بهداشتي اين زباله ها، چهره شهرهاي اين استان بر اثر تلنبار شدن كيسه هاي زباله در سطح معابر و خيابانها بسيار زشت و ناپسند جلوه گر شد به گونه اي كه لطمات جبران ناپذيري به موقعيت گردشگري اين سامانه وارد كرده است.
در حال حاضر از مجموع زباله هاي توليدي در مازندران 35درصد به رودخانه ها، 50درصد به سواحل و بقيه به مناطق جنگلي منتقل مي شود كه معضلات زيست محيطي آن غير قابل تصور است.
براساس برآوردهاي علمي 70درصد زباله هاي مازندران با توجه به نوع آنها و موقعيت اقليمي استان، قابليت بازيافت دارند كه متأسفانه هيچگونه عملي در اين ارتباط صورت نگرفت.
در زمان مسئوليت انصاري استاندار اسبق مازندران ستادي در استانداري تحت نام «ستاد بازيافت» آغاز به كار كرده بود كه اين ستاد برخلاف شعارهاي اوليه نتوانست به اهداف برنامه هاي خود دست يابد كه البته بخشي از دلايل ناكامي آن به نبود انسجام مديريتي در استان و عدم تعامل بين بخشي دستگاههاي اجرايي مربوط مي شود.
از سوي ديگر به خاطر ارزش افزوده اراضي در مازندران كه قابليت اقتصادي بالايي دارد. اجراي طرحهاي مؤثر در كاهش بحران زباله، مستلزم لحاظ كردن تبعات زيست محيطي و انجام فعاليتهاي علمي به منظور جلوگيري از هرگونه خسارت به اراضي كشاورزي در اثر نفوذ و نشت شيرابه ها به حفره هاي زيرزميني و آلوده سازي منابع آب است كه در اين ارتباط بايد دقت نظر در عملياتي كردن طرحهاي مربوطه افزايش يابد.
به هر حال با توجه به تشديد بحران زباله در مازندران و به ويژه در شهرساري به عنوان مركز استان ضرورت دارد مراجع مسئول مانند حوزه معاونت عمراني استانداري و شهرداريهاي تابعه با عزمي نو در طراحي و اجراي طرحهاي بنيادي و زيربنايي به نحو اساسي و ماندگار اين معضل كهنه و قديمي را حل كرده و از خسارتهاي روزافزون ناشي از لاينحل ماندن اين بحران در استان سرسبز و پرجاذبه كه حيات آن در گرو رفع هر نوع آلايندگي هاي زيست محيطي مانند زباله است، جلوگيري كنند.