شرکت بهپاک به عنوان یکی از شرکتهای اقتصادی سودده در مجموعه شرکتهای توسعه صنایع بهشهر، با مشکلات مالی گسترده ای مواجه شده است که اگر در اسرع وقت برای رفع آن اقدامی صورت نگیرد، در آینده ای نه چندان دور به یک شرکت بحرانی تبدیل شده و حتی احتمال تعطیلی آن افزایش می یابد.

این شرکت برای تولید روغن خام نباتی به حدود 300 هزار تن انواع دانه های روغنی نیاز دارد و از جمله حدود 80 درصد سویای مورد نیازخود را از کشورهای کانادا، آرژانتین و برزیل خریداری می کند.

به گفته این کارشناس، در سال گذشته قیمت سویا به شکل بی رویه ای افزایش یافت که دلیل عمده آن، ورود چین به جمع خریداران بود. این روند افزایش قیمت، تا اواسط سال گذشته ادامه یافت و به عددی بیش از 400 دلار برای هر تن بالغ گردید. شرکت بهپاک هم برای تامین مواد اولیه و جلوگیری از تعطیلی شرکت، چاره ای جز خرید دانه های روغنی به قیمت روز نداشت و به روال سابق، اقدام به خرید دانه از کشورهای مذکور کرد. در نیمه دوم سال گذشته، قیمت جهانی دانه های روغنی به جای تثبیت شدن پس از افزایش - که یک روند قابل پیش بینی بود- به دلیل خروج یکباره چین از جمع خریداران، کاهش یافت و به قیمت قبل از افزایش برگشت و در پی آن، همه شرکت های تولید کننده روغن نباتی، دچار خسارت و زیان شدند زیرا محصولات این شرکتها از جمله روغن خام و کنجاله، به مراتب کمتر از قیمت تمام شده به بازار عرضه شدند.

کارشناس مذکور درباره زیان شرکت بهپاک از این قضیه، گفت: در سال گذشته شرکت بهپاک حدود 15 میلیارد تومان از نوسانات شدید قیمت خرید دانه و فروش استحصالات (گران خریدن دانه و ارزان تر فروختن اجباری محصولات) زیان دید که خارج از اراده و کنترل مدیران این شرکت بود. از آنجا که منبع تامین مالی این خریدها، یوزانس بوده و بازپرداخت آن به دلیل زیان مذکور، میسر نشد، شرکت بهپاک مجبور به اخذ وام از سیستم بانکی با بهره های بالا شد که همین امر، بحران مالی شرکت را تشدید کرد.

به گفته کارشناس مذکور، هم اکنون علاوه بر اصل بدهی، باید بهره های سنگین آن هم از سوی شرکت بهپاک پرداخت شود که این امر در مهلت تعیین شده میسر نیست. البته شرکت بهپاک از نظر عملیاتی همچنان سودده است اما از نظر مالی دچار مشکل است که از طرق عادی قادر به حل آن نیست.

این کارشناس در توضیح این امر گفت: شاید با توسل به راه حل های ترکیبی و چندگانه بتوان از دامنه این بحران کاست اما اصلی ترین راهکار، دخالت دولت است. بر این اساس می توان با تکیه بر اختیارات ویژه رئیس جمهوری و با استفاده از تصمیمات شورای حمایت از صنایع بحرانی، مشکلات مالی بهپاک را کاهش داد. کافی است دولت وام های بدون بهره یا با بهره کم و با مدت سه تا پنج سال را جایگزین وام های کنونی کند تا از سوق پیدا کردن وضعیت این شرکت به سوی بحران بیشتر و احتمالا تعطیلی آن جلوگیری شود.

بر اساس اظهارات این کارشناس، شرکت بهپاک با حدود 800 کارگر، ستون فقرات اقتصاد شهرستان بهشهر و منطقه به حساب می آید و در صورت تعطیلی، مشکلات اجتماعی و حتی امنیتی جدی را ایجاد خواهد کرد. با توجه به تعطیلی کارخانه چیت سازی و لینترپاک و بیکار شدن صدها کارگر در این منطقه، بعید است که وضعیت شکننده اقتصاد منطقه، تحمل بحرانی دیگر از این دست را داشته باشد.(fardanews)