دراین بحث وجدل های گاه و بی گاه، پیش می آید که کسانی این بنده شرمنده را راهنمايی می کنند که از تاریخ عبرت بگیر و اگر راست می گويی « خواستار واگذاری فعالیت های اقتصادی به بخش خصوصی» در ایران باش.
همین جا از راهنمايی و ارشاد این جماعت تشکر می کنم. بارها گفته ام وبار دگر می گویم که من نظرم این است که مشکل اقتصاد ایران از مباحث اندکی زیادی ساده شده « خصوصی- دولتی» عمیق تر و پیچیده تر است.
برای این که روشن شود چه می گویم به این گزیده ازروزنامه دنیای اقتصاد توجه بفرمائید.
آقای احمدی نژاد- ريیس جمهور- به سياست دولت در كاهش نرخ بهره بانكي اشاره كرد و گفت: «تاكنون 2درصد از بهره نرخ بانكي پايين آمده و انشاءا... در آينده نزديك 2درصد ديگر نيز پايين‌تر خواهد آمد. متاسفانه در روند نرخ بهره بانكي در سال‌هاي اخير مناسباتي شكل گرفته كه اگر ما بخواهيم اين بهره را يك جا پايين بياوريم، ضربه به ما خواهند زد ولي دولت مصمم است كه نرخ بهره بانكي را به سرعت يك رقمي كند.»
حالا اگر حوصله دارید به روزنامه خراسان سربزنید و بخوانید که به گفته دکتر شیبانی- رئیس کل بانک مرکزی: «تاکنون در تاريخ اقتصاد ايران سراغ نداشته است که نرخ سود بانکي را مجلس تعيين کند. به گفته دکتر شيباني اين نرخ به گونه‌اي کارشناسي شده توسط بانک مرکزي و شوراي پول و اعتبار بايد کاهش يابد و نه صرفا با يک مصوبه توسط مجلس»
حالا می خواهد بانک ها در ایران خصوصی باشند یا دولتی و یا حتی تعاونی، ولی تکلیف نرخ بهره در این بانکداری بدون بهره ما هم چنان ناروشن باقی می ماند! ودرنظام قیمت سالار، یکی از قیمت های بسیار مهم همین نرخ بهره است.(niaak)