اميد عباسقلي نژاد( وي خود را مسئول روابط عمومي جبهه دموكراتيك ايران مي داند) در تاريخ۱۳ مرداد ماه توسط اداره اطلاعات آمل بازداشت شد.وي پس از سپري كردن يك ماه و نيم حبس در سلول هاي انفرادي بند ۲۰۹ زندان اوين به زندان آمل انتقال يافت.
مسئولان زندان اوين به فريبا هدايتي -همسر عباسقلي نژاد- كه هفته ي گذشته براي ملاقات با وي به زندان اوين مراجعه كرده بود، اعلام كردند كه اميد عباسقلي نژاد جهت تكميل پرونده به شهر آمل انتقال يافته است.
فريبا هدايتي كه خود نيز در جريان تحصن خانواده هاي زندانيان سياسي در مقابل دفترسازمان ملل در مردادماه۸۳ ، بازداشت و به مدت ۳هفته در زندان به سر برده بود، به دليل داشتن حبس تعليقي از سوي دادگاه از هر گونه مصاحبه و يا پيگيري در مورد وضعيت همسرش منع شده است. ايشان از سوي شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ۸ ماه حبس تعليقي به مدت ۳ سال محكوم گرديد.
هم چنين عباسقلي نژاد طي تماسي با منزل در چند روز گذشته نسبت به شرايط نگهداري خود اعتراض كرده و زندان آمل را داراي شرايط بسيار نامساعد بهداشتي دانسته است.
لازم به يادآوري است اميد عباسقلي نژاد به همراه تعدادي ديگر از فعالان سياسي- دانشجويي كه قصد شركت در مراسم گراميداشت اكبر محمدي را داشتند، توسط اطلاعات آمل بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوين منتقل شدند.

نامه فریبا هدایتی همسر امید عباسقلی نژاد به کوفی عنان

جناب آقای کوفی عنان
دبیر کل محترم سازمان ملل متحد
همسرم امید عباسقلی نژاد. بارها به جرم اقدام علیه امنیت دستگیر شده است که آخرین دوره دستگیری شان در ۱۸ تیر ۱۳۸۱ بود که محکوم به حبس آن هم به مدت ۳۸ ماه در زندان اوین گردید . در این مدت متحمل شکنجه های فراوانی شد که سه ماه اول آن را به صورت حبس در انفرادی گذراند.به طوری که حتی از داشتن ساده و ابتدایی ترین حقوق بشری نیز برخوردار نبود حتی اجازه ی ملاقات هم به ایشان داده نمی شد .

در آخرین ماه های محکومیت به جرم مصاحبه با گروه های خبری اجازه مرخصی و ملاقات را از ایشان گرفتند که همسرم به مدت ۲۵ روز دست به اعتصاب غذا زد . سرانجام در شهریور ۱۳۸۴ با به پایان رساندن محکومیت آزاد شد.اما ماحصل این حبسها شکنجها و اعتصاب غذاها این بود که در حاضرهمسرم شدیدا از درد کمر دستگاه گوارش و...رنج می برد .

امید عباسقلی نژاد هدفی جز مبارزه برای آزادی و دمکراسی_ این واژه های روح نواز و دل انگیز_نداشته و ندارد .اما آیا به راستی این ها جرم است؟
بار دیگر همسرم در ۱۳ مرداد ۱۳۸۵ آنهم در راه عزیمت به آمل برای شرکت در مراسم اکبر محمدی همراه با دیگر دوستانش دستگیر شد اما آنها آزاد شدندبه جز امید عباسقلی نژاد. تنها بهانه مامورین برای بازداشت ایشان همراه داشتن برگه ای بودکه وی را آزاد نکردند .

آری پدر فرزندانم را بی هیچ جرمی برای بازجویی به زندان اوین فرستادند و از تاریخ مذکور تا کنون تحت بازجویی های شبانه روزی و شکنجه بوده و او را تهدید به تبعید به زندان برازجان به مدت ۸ تا ۱۰ سال نموده اند . به راستی به کدامین جرم؟
در این مدت حتی اجازه تماس با خانواده را نیز به او نمی دهند و در چند ملاقات کوتاه که با همسرم داشتم اصلا از نظر جسمی وروحی وضعیت خوبی نداشت وهمچنین دچار ناراحتی های قلبی نیز شده است و این باعث شده که شدیدا نسبت به وضعیت همسرم نگران باشم.
در این مدت که همسرم در بازداشت آن هم بدون هیچ جرمی به سر می برد تمام سختی های زندگانيم را به دوش می کشم با مشکلات گوناگونی روبه رو شده ام تا حدی تحمل این سختی ها را دارم. دیگر تاب دیدن بی تابی های گاه وبی گاه فرزندانم که سراغ پدرشان را از من می گیرند را ندارم ... اما چاره ای نیست باید تحمل کرد و مقاوم بود .

در مراجعاتی که برای پی گیری وضعیت همسرم به دادگاه مراجعه کردم با بر خوردهای بد مسئولان مواجه شدم. من به تمامی مراجع داخلی و حقوقی مراجعه کردم اما تاکنون پاسخ درستی دریافت نکردم لذا تصمیم گرفتم که طی نامه ای از شما مقام محترم درخواست کنم که وضعیت همسرم امید عباسقلی نژاد و دیگر زندانیان سیاسی را پیگیری و اقدامات لازم را برای رسیدگی به وضعیت آنها و آزادیشان انجام دهید
با احترام فراوان
فریبا هدایتی همسر امید عباسقلی نژاد

(peykeiran)