مازندنومه؛ سرویس سیاسی، مهدی زمانی، پژوهشگر و مستند نگار: ولی الله زمانی از نوجوانی در قائمشهر به کار آزاد می پرداخت . پس از دیپلم از دانشسرای کشاورزی ساری در قائمشهر معلم آموزشگاه شد و سپس با دیپلم ادبی به کار ادامه داد. معلمی محبوب بود تا جایی که برخی دانش آموزان تا خانه با او همراه می شدند.

روز های پنجشنبه در روستای ماه فروجک که شماری از بهاییان در آن می زیستند برنامه ها و سخنرانی دینی اجرا می کرد. جذبه این برنامه ها چنان بود که از شهر های اطراف درآن شرکت می کردند.

پس از گرفتن کارشناسی از دانشگاه تربیت معلم تهران در شهر ری به کار دبیری ادامه داد. در برخی شهر های مازندران در کانون های دینی و مساجد به سخنان جذاب و پر بارمی پرداخت و خود به انجمن اسلامی جوانان قائمشهر را پدید آورد. از این زمان بود که استاد زمانی شهرت یافت.

در سال 1355 هجری خورشیدی دبیر دبیرستان های بابل و دانش سرای شهر شد. با خیزش انقلاب در کشور از تلاش گران اصلی کانون فرهنگیان بابل بود و به مدیریت اعتصاب فرهنگیان پرداخت.

وی که مورد اعتماد عمومی قرار گرفته بود پس از انقلاب نیز از افراد صاحب نظری بود که در تصمیم گیری و مدیریت برای ساماندهی کار ها در این شهر با شرایط ویژه آن هنگام تلاش دلسوزانه ای از خود نشان داد.

از مواضعی که در سال های اول انقلاب کتبا اعلام کرد، اصل دخالت نکردن مستقیم انقلابیون و روحانیان در امور و تاکید بر نظارت آن ها بر حسن جریان امور و این که همه نارسایی ها را متوجه دخالت آنان ندانند و نیز اعتراض به شیوه و معیار گزینش ها با ارائه طرح جامع گزینش معلمان کشور بود که قسمتی از آن اجرا شد.

پس از دانش آموختگی در سطح کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران در مراکز دانشگاهی بابل نیز به تدریس پرداخت.

در انتخابات دومین دوره مجلس شورا با نامزدی از شهرستان بابل که در آن هنگام یک نماینده مجلس داشت در یک رقابت فشرده و دو مرحله ای به نمایندگی مردم بابل برگزیده شد(1367-1364) .

زنده یاد زمانی خود در یکی از سخنانش در مجلس به این تلاش ها اشاره می کند: « از پایه گذاران انجمن اسلامی دانش آموزان در سال 36 و انجمن جوانان در سال 40 در قائمشهر و انجمن اسلامی معلمان در بابل هستم. در طول مبارزات ده ها بار دستگیر و بازجویی و پنج بار در داد گاه نطامی محاکمه شدم.... از سال 50ممنوع الکلام شدم و از سال 52 ممنوع التدریس .... ساواک پیشنهاد همه چیز را نمود اما ایمانم را نفروختم ... پس از پیروزی انقلاب به گرد پستی نرفتم و باتشکیل کلاس های مستمر اعتقادی و تحلیل سیاسی ، به سخنرانی در مجامع و راهپیمایی ها و قبل از خطبه ها [ پرداختم] هر چند پس از انتخاب شدن با درخواست شفاهی و کتبی با این که تنها نماینده شهر هستم فرصت سخن در نمازجمعه بابل پیش نیامد!».

نگارنده و دیگران بارها از او شنیدند که امکان داشتن دفتر در شهر بابل هم به او داده نشد. اما فرازهایی دیگر از سخنان استاد ولی الله زمانی:

در سخنانی دیگر در مجلس می گوید:« مجلس خانه مردم است در راس امور ... صدای مردم باید از نمایندگان به گوش برسد. از نماینگان نباید انتطار کارها اجرایی و شبه اجرایی داشت که این وظیفه ی مجریان است ».

«برخی با این خواست انقلاب کردند که فلان ها صاحب پست و مقام نباشند بلکه خودرو گروه یا باند آنان به این تصدی ها و ثروت مندی ها برسند ... برخی بعد از انقلاب به چنین فرصت هایی رسیده اند و در حقیقت انقلاب آنان به ثمر رسید. اینان چهره های دیگر طاغوت اند و با شعار مستضعفان مستکبر شدند ... از پیش مقامات را بین خود تقسیم نموده اند . اینان بدون شعار های تند و انقلابی و تنش آفرینی و جو سازی نمی توانند باقی بمانند اگر موردی برای مبارزه نبینند به جان هم می افتند.

«برای مشروعیت بخشیدن به غارت ها و یافتن میدان عمل وسیع تر و حمایت پذیر ، بنیاد هایی چون قارچ رویش یافت . با صدای بلند اعلام می کنم این بنیاد ها به هر نامی که نام گذاری شده اند و به هر جایی که منتسب و معرفی شوند ، با هر مدیران و اعضایی که شکل گرفته اند نوعاً در خطا و غارتند و اگر نظارت قانونی و حسابرسی نشوند به غارت بیت المال و حقوق مردم ادامه می دهند. به حساب ده ها هزار ثروتمند از غارت ثروت مند شده در سال های اخیر دقیق تر باید رسید. جز با حسابرسی ها و مصادره به حق این ثروت های ناشی از ... سؤ استفاده از موقعیت و رابطه ای راه دیگری وجود ندارد و تعلل و تاٌخیر فرصت بیش تری برای ادامه غارت گری ها است.»

او از حضرت امام «حدود بیست دقیقه اجازه تشرف می خواهد و بیان عرایضی». این در خواست رسماً در مجلس اعلام شد اما فرصت ملاقات با امام فراهم نشد.

یاد آور می شود وی در سال 42 با امام ملاقات کرده بود.

برخی تلاش ها و اقداماتی که با پیگیری های استاد زمانی در آن سال ها در مازندران و شهرستان بابل به سرانجام رسید:

- پیگیری برای آغاز به کار دانشگاه پزشکی بابل پس از پنج سال توقف 

- طرح اولین پرسش از دولت در مجلس برای وادار کردن دولت به خرید برنج پر محصول و رفع محدودیت حمل آن به خارج از استان 

- جذب اعتباری بالغ بر دو ملیارد ریال از محل تبصره 16 وبرخی جابه جایی ها. با این اعتبار کلیه راه های ارتباطی بین شهری در سطح بابل ، مازندران و کشور فعال شد 

- اجرای طرح آب رسانی شهرهای گروه الف مازندران در450 روستا و6شهر که در پی آن به کلیه مناطق بابل آب رسانی شد 

- تصویب طرح انسداد چاه های شور کشور که بر اساس آن 63 حلقه چاه شور در مازندران و 17 حلقه در بابل بسته شد و حدود 10000هکتار از زمین های کشاورزی از شوری تجات یافت 

- ارائه طرح دو فوریتی رشد و توسعه و هماهنگ نمودن کمیسیون نفت و وزارت خانه های مربوط که اعتبارات ارزی و مالی آن در لایحه بودجه آمده و در سال1365 عملیات گاز رسانی در 109 شهرآغاز شد 

- تعریض مسیر جاده های آمل- بابل ، زرگر محله ، بابل کنار ، کبوتر دان به عزیزک و... پیگیری در احداث دبستان فهیما و کانون پرورش و فکری فرهنگ شهر ، احداث پل مرزن آباد و...

پس از دوران نمایندگی به شغل سابق خود دبیری دبیرستان ها بازگشت. سپس به استادی و تدریس در دانشکده های وزارت نفت و وزارت دارایی در تهران و نیز دانشکاه آزاد بابل قائمشهر و سمنان پرداخت و سرانجام برای باغ داری و درخت کاری محدود و آباد کردن زمین بایر تلاش نمود.

زنده یاد استاد زمانی در شهریور 1385 در بابل در گذشت و مزار او در شهمیرزاد است. (1385-1316)

منابع:

مشروح مذاکرات مجلش شورای اسلامی ، دوره ی دوم ، سوم بهمن 1364 ، روزنامه رسمی شماره 11933 ،ص18 و17

مشروح مذاکرات مجلش شورای اسلامی ، دوره ی دوم ، سوم خرداد 1367 

روزنامه رسمی شماره12626 ، ص20 و21

مهدی زمانی ، " به یاد ولی الله زمانی " . چشمه توسعه ، دوره اول شماره 21 ، آذر و دی 85 ، ص 42.