درخبرها(http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8509170278) می خوانیم «هيات وزيران در پايان بيست و دومين سفر استاني و ديدار رييس جمهور با مردم 16 شهرستان مازندران، بيش از 120 مصوبه در تسريع عمران و رسيدگي به وضعيت اين استان تصويب كرد.»

دراکثریت موارد، این مصوبات، اگرچه تعهد مالی کلانی به گردن دولت گذاشته است ولی رقمی در آنها ذکر نشده است. ولی برای آن مصوبه هائی که رقم به دست داده من جمع شان کردم.

دولت برای خودش دراین سفر، 15843.5 میلیاردریال – یا به قیمت دلار دربازار امروزتهران 1718میلیون دلار- تعهد به گردن گرفته است.

خوب دو تا سئوال، اگراین برنامه ها براساس سیاستی است که در بودجه ای که به تصویب مجلس هم رسیده، منظور شده است که دیگر « تصویب» دوباره شان در ساری چه صیغه ای است!

 اگر هم مجلس از آن خبر ندارد، وهیئت دولت چنین تصمیم گرفته است که این دیگر مسخره است. دراین صورت، اگر در نظر داشته باشید که این بیست و دومین سفر استانی هیئت دولت است واگر در آن سفرها هم، همین مقدار هزینه اضافی برای دولت تراشیده باشند که در آن صورت، دولت این پول را از چه منبعی قرار است تهیه کند؟

 اگر هم چنان نفت می فروشیم و دلارهای نفتی را در بازار آزاد نقد می کنیم و این هزینه ها را می پردازیم که این می شود سیاست اقتصادی الله بختکی و دست به دهانی. که تا داریم می خوریم و وقتی هم که نداریم، لابد خدا بزرگ است... هر آن کس که دندان دهد نان دهد...(niaak)