مازندنومه؛ سرویس سیاسی: قابل پیش بینی بود که سفر دکتر روحانی به مازندران با آنچه هوادارانش انتظار داشتند تفاوت داشته باشد و متاسفانه برخی پنهانکاری های صورت گرفته توسط مقامات مسئول در استان باعث شد اعتماد میان مردم و استانداری مازندران شکافی عمیق بردارد.

قصد مطول کردن مسئله را نداریم و به همین خاطر به سراغ اصل موضوع می رویم.

وضعیت بغرنج کشاورزی در مازندران بر هیچ کس پوشیده نیست، هرچند به نظر می رسد به لطف پنهانکاری مسئولان ارشد مازندران، موضوع از چشم رئیس جمهوری تا حدودی پنهان ماند.

 واردات برنج، تغییر کاربری های گسترده، رکود شدید در بازار این محصول استراتژیک و کم آبی به علاوه نبود مدیریتی واحد برای خرید تضمینی و برنامه ای راهبردی برای خروج از رکود باعث شده است که حدود 60 درصد از برنج های استان در شالیکوبی ها دپو شود و راهی به بازار پیدا نکند.

این اخطار را دو هفته پیش از سفر دکتر روحانی به مازندران به گوش مسئولان استانداری رسانده بودند.

سید تقی جعفریان -رئیس اتحادیه شالیکوبی داران و صنایع جانبی منطقه شمال کشور- که از قضا مشاور استاندار مازندران در امور برنج است، در تارخ 5/7/1394 در نامه ای به ربیع فلاح جلودار که تصویر آن را در همین متن مشاهده می کنید، با ناراحتی فراوان اعلام می دارد که برنج در شالیکوبی ها دپو شده و بازار به شدت راکد است. در همین وضعیت دلالان به دنبال خرید برنج با قیمت بسیار پائین هستند تا با احتکار آن در فرصتی مغتنم به چندیدن برابر قیمت بفروشند. در این وضعیت بزرگترین آسیب را کشاورزانی خواهند دید که چند ماه زحمت کشیده اند و به بانک ها بدهکارند. با اینکه بیش از 85 درصد مردم کشور به برنج وابسته هستند باید شاهد فاسد شدن دسترنج شان در انبارشالیکوبی ها باشند.

جعفریان با تقریر این نامه پیشنهاد می کند که ماجرا به گوش رئیس جمهوری برسد تا با خرید تضمینی و ورود دولت به بازار جلوی سوء استفاده های بیشتر گرفته شود.

در حالی که یکی از خبرنگاران استان در نشست خبری رئیس جمهوری از او درباره وضعیت برنج استان و مشکلات عدیده کشاورزان می پرسد، دکتر روحانی در پاسخ می گوید:«... به استان که وارد شدم از استاندار درباره برنج پرسیدم که گفت وضعیت خوب است، ما هم امیدواریم به ثبات اقتصادی در بازار برنج و بهبود در تولید برسیم.»

این قلب واقعیت همراه با پنهان کردن آن معجونی بی سابقه در مازندران است و به واقع باید گفت بزرگترین آسیب را به جامعه برنج کاران در این سفر خود مسئولان استان زده اند.

رئیس اتحادیه شالیکوبی داران و صنایع جانبی منطقه شمال کشور با تصدیق ارسال این نامه به ما گفت: «نمی دانم چرا استاندار مازندران این مسئله را مخفی کرده و باید این را از خود او بپرسید، اما ما وظیفه داشتیم صدای کشاورزان را به دولت برسانیم که این کار را کردیم، اما اینکه چرا اجازه شنیده شدن توسط دکتر روحانی را نداده اند، من نمی دانم.»

بی اطلاعی جعفریان دقیقا از نوع بی اطلاعی ماست. چرا باید دکتر فلاح که خود سابقه سال ها کار در حوزه کشاورزی را دارد، چنین مسئله مهمی را از رئیس قوه مجریه پنهان کند؟ آن هم در حالی که مثلا قرار بود این سفر گره های استان را وا کند، نه اینکه نمایش گل و بلبلی دهد!