مازندنومه، سرویس مهرورزان: « خدایا کریمی ات را شکر، بزرگی ات را شکر، چرا این پیرمرد نابینای تهی دست بندپئی؟! یعنی کس دیگه ای نبود؟!...» این نخستین واکنش من بود پس از این که عکس و خبر سوختن خانه پیرمرد روستایی به دستم رسید.

 برق لعنتی اتصالی کرد، 12 شب؛ پیرمرد نابینا خواب بود. مادر پیرش نزد او زندگی می کند. همو فهمید که خانه محقرشان آتش گرفته، پسر و دو نوه اش را بیدار کرد و این گونه حداقل خودشان جان سالم بدرد بردند، ولی خانه کوچک روستایی شان با همه اسباب و اثاثیه داشته و نداشته شان سوخت و خاکستر شد.

 بندپی بابل بعد از سال ها هم چنان محروم است و برخی خانواده ها با سیلی صورت شان را سرخ نگه می دارند و آه در بساط ندارند. یکی همین کریمی زاد، ساکن یکی از روستاهای بندپی شرقی.

 خانه اش را که حالا ویرانه شده، مردم خیر ساخته بودند، خودش که چیزی نداشت و ندارد. کور مادرزاد است و تهی دست و چشم انتظار کمک مردم.

  سرپرست خانواده است و دو  فرزند دارد. مادر پیرش هم نزد او زندگی می کند. اینک آتش -ناجوانمردانه- هستی ناچیزش را سوزانده و هوای کوهستان هم سرد است و سردتر هم می شود.

فکر کردن نمی خواهد، هرکس که می تواند باید به همنوع نیازمندش یاری برساند، فوری. نقدی یا غیرنقدی فرقی ندارد، کم و زیادش هم مهم نیست، فقط انجام وظیفه.

 حسن علی تبار هنرمند است و دلسوز هنر و مردم. او راه افتاده از هرکس که می شناسد برای کریمی زاد کمک جمع می کند. عکس ها را نیز او فرستاده و شماره حساب هایی که  مردم کمک کنند.

او می گوید: « شاید این لطف و یاری سبب شود پرتوی هرچند اندک از امید در چشمان نابینای این پیرمرد بندپئی و خانواده تهی دستش بدرخشد.»

شماره کارت به نام کریمی زاد، پیرمرد آسیب دیده:

6037997116296873  

 شماره حساب بانک ملی:

0320000444000

 هم استانی هایی که تمایل دارند کمک های غیر نقدی مثل لوازم خانگی، فرش و موکت، پتو و... را تامین کنند با این شماره تماس بگیرند: 09111196185(حسن علی تبار مدرس دانشگاه و هنرمند موسیقی)

این خانه سپید می شود؟