مازندنومه؛ سرویس محیط زیست و گردشگری، رضاشریعتی: يکي از طرح هاي بحث برانگيزي که مطالعات آن از سال هاي گذشته کليد خورد، طرح انتقال آب از درياي مازندران به استان سمنان است. اين طرح در سال 88 به تصويب رسيد و مطالعات نخست آن در سال 91  و دولت دهم آغاز شد.

اما از همان ابتدا به دلایل  آن که انتقال و تصفیه آب دریای خزر به استان سمنان هزینه زیادی را برای کشور در بر دارد (هزینه آن طبق اظهارات وزیر نیرو در دولت دهم تا 7 میلیارد دلار برآورد شده بود)، هم چنین اثرات زیست محیطی دخل و تصرف در طبیعت،  افزایش آلاینده‌ ها، پیشروی کویر به دلیل بر جا ماندن املاح نمک، نابودی محیط زیست در اثر مراحل این انتقال، نابودی حیات آبزیان دریای خزر، آلاینده های حاصل از شیرین شدن آب و واکنش های شیمیایی در صورت اجرای طرح، حرکت ریزگرد ها وغبارهای حاصل از انتقال آب و کویری شدن منطقه و... دوستداران محیط زیست به اجرای این طرح واکنش نشان دادند.

با اعتراض شدید فعالان محیط زیستی، صاحب نظران و جامعه خبری با توجه به طرح های اجرا شده که منجر به خشک شدن دریاچه ارومیه و نابودی آبزیان شد، دولت دهم نتوانست این طرح را اجرا کند.

با روی کار آمدن دولت روحانی این بحث دوباره در رسانه ها مطرح شد. از این رو فعالان محیط زیستی با تشکیل کمپین نه به انتقال آب دریاچه مازندران و نه به انتقال آب کاسپین در فضای مجازی، به سکوت و انفعال مسئولان مازندران در خصوص اجرای این طرح واکنش نشان دادند و مقابله با تهدید زیست محیطی این انتقال آب را خواستار شدند.

*کارشناسان هشدار می دهند

پس از تشکیل این کمپین خودجوش و مردمی در اینستاگرام که حمایت پیج های اجتماعی شبکه اینستاگرام را در برداشت، برخی کارشناسان این حوزه به آن واکنش نشان دادند.

 پروفسور عطالله قبادیان سوادکوهی عضو هیئت علمی دانشگاه وین اتریش، نصرت الله صفائیان کارشناس اکولوژیست و نویسنده کتاب اکولوژی و محیط زیست خودمونی، مسعود مولانا عضو شورای هماهنگی شبکه مردم نهاد منابع طبیعی کشور و پرویز کردانی پدر کویر ایران از جمله کسانی هستند که به انتقال آب از دریاچه مازندران عکس العمل نشان دادند.

پروفسور قبادیان در مصاحبه با خبرگزاری فارس گفت: انتقال آب از دریای مازندران با نهایت دقت و مطالعات گسترده کارشناسی انجام شود.

وی با هشدار به مسئولان در رابطه با انتقال آب دریای مازندران به محور ورامین ـ سمنان در حوزه  مرکزی ایران، اظهار کرد: با توجه به دیدگاه‌های کارشناسی و حداقل در این مدت انتقال آب از حوزه‌ ای به حوزه دیگر در دهه‌ های اخیر به ما نشان داد که این دخل و تصرفات چه اثرات زیان‌باری را بر حوزه‌ های زیستی مناطق وارد کرده است.

 قبادیان گفت: این مهم نشان می‌دهد دخل و تصرف بدون مطالعه از برداشت آب دریای مازندران چه اثرات زیان‌باری بالایی در بلندمدت به‌ویژه در مناطق ساحلی مازندران و گلستان به‌دنبال دارد.

پس از این واکنش نوبت به نصرت‌الله صفائیان -کارشناس اکولوژیست و نویسنده کتاب اکولوژی و محیط زیست خودمونی- می رسد که در مصاحبه با ایسنا نسبت به اجرای ناقص طرح هشدار داد.

وی گفت: طرح انتقال آب فاجعه‌ای اکولوژیک است که به مردم آسیب می‌رساند. نباید کاری کرد که برای استفاده از منافع شخصی به محیط زیست آسیب وارد شود.

این استاد دانشگاه می افزاید: با اجرای طرح  سرنوشت دریاچه خزر همانند دریاچه آرال می‌شود و اگر این اقدام صورت پذیرد دریاچه خزر خشک شده و باید منتظر چرای شترها در خزر باشیم.

مسعود مولانا -عضو شورای هماهنگی شبکه مردم نهاد منابع طبیعی کشور- هم در واکنش به این تصمیم در این باره به ایسنا گفت: طرح انتقال آب دریای خزر 94هکتار از جنگل های مازندران را تخریب می کند و به باغات و محیط زیست مازندران آسیب می رساند.

پرویز کردوانی -استاد دانشگاه و صاحب نظر مسایل محیط زیست- نیز می گوید: در حال حاضر نمی‌توان با انتقال آب دریا مخالفت کرد اما انتقال آب در مجموع نباید انجام شود چرا که وقتی آب با لوله از دریا مکیده می‌شود، با خود ماهی‌های کوچک و جانداران فراوانی را انتقال می‌دهد و موجب از میان رفتن آنان می‌شود.

*مسئولان مازندران منفعل نباشند

حال که کارشناس های محیط زیست و فعالان مدنی به اجرای طرح انتقال آب دریای مازندران به سمنان واکنش نشان داده اند، جا دارد متولیان استان نیز منفعل نباشند و در تهران این موضوع را پی گیری کرده و صدای اعتراض تشکل ها و افراد را به دولتمردان برسانند.

   این کمپین ها و اظهارنظرها دلسوزانه است و با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی به جامعه تشکیل شده است، اما اغلب مسئولان نسبت به آن ها واکنش نشان نمی دهند تا موقعی که کار از کار بگذرد.