کلبه يک زن روستايى 77 ساله در روستاى دريکنده بابل ميعادگاه رنگ ها بود. جايگاه بانويى بود که در سال 2001 اين عنوان پرافتخار را کسب نمود.

نقاشى هايش از دريکنده به آن سوى مرزها رفت و چشم هاى سوئدى ها، آمريکايى ها و چينى ها را نيز به خود جلب کرد.

مکرمه در ماه آسمانى خدا و در سن 77 سالگى با نقاشى هايش خداحافظى کرد وهنرمندان و فرهيختگان و جامعه فرهنگى و هنرى کشور را غمگين ساخت.

اميد، استقامت، پايداري، خلاقيت و خوداتکايي، کمترين واژگانى هستند که به هنگام آگاهى از زندگى اين زن مازندرانى به ذهن مى نشيند، زنى که در سن 64 سالگى نقاشى را شروع کرده و آثارش چنان مورد نتيجه واقع شده که گالرى سيحون در سال 1374 نمايشگاهى از آثار وى را برگزار کرده است.

وقتى که به سن 64 سالگى مى رسد، روزى يکى از فرزندان پسر او که از علاقه مادر به نقاشى خبر داشته 50 برگ کاغذ باطله را براى او مى آورد و مى گويد که اگر علاقه دارد مى تواند روى آن ها نقاشى کند. يک ماه بعد تمام اين کاغذها آثارى از نقاشى هاى مکرمه قنبرى را بر خود دارند. او حتى ديوارها و خانه کوچک روستايى خود را نيز نقاشى کرده و بى آن که هر نوع آموزشى درهنرنقاشى ديده باشد تابلويى به ابعاد 100× 150 سانتى متر را از حرم امام هشتم به تصوير مى کشد. اين اثر هم اينک در حسينيه روستاى دريکنده حفظ مى شود و مردم روستا و بازديد کننده هايى که حالا ديگر روستاى دريکنده را به نام اين بانوى نقاش هنرمند مى شناسند، در بازديد از اين حسينيه با اين نقاشى برخوردى احترام آميز دارند.

"مکرمه، رويا و خاطرات" نام فيلم مستندى است که توسط ابراهيم مختارى از زندگى و آثار اين بانوى هنرمند مازندرانى تهيه شده و در چندين فستيوال معروف بين المللى به نمايش درآمده است.

مکرمه در سال 2001 عنوان پرافتخار بانوى هنرمند و برگزيده جهان را کسب کرد و نمايشگاه هايش در آن سوى مرزها مخاطبان بسيارى را شيفته خود ساخت.(aryanews)