جمعه 5 شهريور 1395-15:51
مرد نکونام نمیرد هرگز
گرچه، شهرت استاد رشیدی بیشتر در حوزه تئاتر و سینما و کارگردانی است، او همواره در فعالیت های خیرخواهانه و بشردوستانه حضور داشته و نسبت به محیط زیست و حمایت از آن نیز دغدغه های جدی و اساسی داشت. از جمله می توان از حضور و مشارکت استاد در مراسم حمایت از سیل زدگان بهشهری در سال 1391 در ساری نام برد که به عنوان میهمان ویژه آن مراسم حضور یافت.
مازندنومه؛ سرویس فرهنگی و هنری، ندا مقدم نژاد، نقاش و مدرس هنر(ترسیم گر پُرتره استاد رشیدی): استاد داوود رشیدی، هنرمند شهیر ایرانی و بازیگر معروف سینما، تئاتر و تلویزیون، صبحگاه جمعه، 5 شهریور در منزل خود درگذشت. انتشار خبر درگذشت این هنرمند نامدار و ماندگار ایرانی، به طور گسترده در رسانه ها و محافل هنری و سینمایی ایران و خارج از آن بارتاب داشت.
استاد رشیدی، فرزند عبدالامیر رشیدی بابلی و نوه علامه ابن الشیخ حائری(مازندرانی)، از روحانیان مشروطه خواه و از نوادگان آیتالله زینالعابدین حائری مازندرانی از مراجع تقلیدعصر قاجار بوده و اصالتاً از ناحیه پدر و اجداد پدری، بابلی(بارفروش) و مازندرانی است.
او 25 تیر سال 1312 در تهران به دنیا آمد. پدرش، دیپلمات وقت بود و به جهت حضور وی و خانواده در ترکیه و پاریس، تحصیلات متوسه خود را از سال دوم در آنجا ادامه داد و تحصیلات دانشگاهی خویش را در رشته های کارگردانی و بازیگری تئاتر از کنسرواترا ژنو و حقوق سیاسی از دانشگاه ژنو به پایان رساند.
وی از زمرۀ حقوقدانان ایرانی است که در کسوت هنر و فرهنگ، به زیبائی و شایستگی، نقش آفرینی کرده و در زمرۀ نامدارترین هنرمندان ایرانی طی دهه های اخیر بوده است.
علاقه فراوان پدر دیپلمات استاد به هنرهای نمایشی و استعداد خدادادی ایشان سبب گردید با حضور در ژنو، در زمرۀ عنوان اولین تحصیل کردگان نخستین مدرسه سینمایی ایران درآید و به همان سبب بود در سال 1319، زمانی که هفت سال بیش نداشت، توسط دکتر طوسی حایری به عبدالحسین نوشین برای بازی تئاتر در نمایش مردم به عرصه هنر معرفی شد و در اولین نقش هنری خویش، بازی کرد.
استاد در ایام حضور خود در ژنو به مدت 4 سال به طورحرفه ای به فعالیتهای هنری و بازی تئاتر پرداخت و در تئاتر کاروژ در چندین نمایشنامه به عنوان بازیگر و کارگردان ایفای نقش کرد.
استاد در سال۱۳۴۲به ایران بازگشت و در «اداره هنرهای دراماتیک»، وابسته به وزارت فرهنگ و هنر مشغول به کار شد و با استادان معروفی چون عزت الله انتظامی، جمشیدمشایخی، محمدعلی کشاورز، علی نصیریان، فخری خوروش، جعفروالی و….آشنا شد. در پی آن گروه "تئاتر امروز" را با عضویت بعدی هنرمندانی چون داریوش فرهنگ، مهدی هاشمی، فهیمه راستکار، سیاوش طهمورث، مرضیه برومند راه اندازی کرد.
وی از سال ۱۳۵۰ با فیلم سینمایی "فرار از تله" وارد عرصه بازیگری سینما شد و علاوه بر بازیگری و کارگردانی در سینما، تلویزیون و تئاتر به تهیه کنندگی سینما نیز روی آورد.
استاد رشیدی در سال 1347 با احترام برومند، مجری برنامههای کودک در تلویزیون از سوی یکی از دوستان صمیمی و روزنامه نگار خود آشنا شد و همین آشنایی سبب ازدواج این زوج هنری شهیر شد. لیلی و فرهاد، فرزندان این دو هنرمند هستند.
* استاد داود رشیدی و مازندران
گرچه، شهرت استاد رشیدی بیشتر در حوزه تئاتر و سینما و کارگردانی است، او همواره در فعالیت های خیرخواهانه و بشردوستانه حضور داشته و نسبت به محیط زیست و حمایت از آن نیز دغدغه های جدی و اساسی داشت.
از جمله می توان از حضور و مشارکت استاد در مراسم حمایت از سیل زدگان بهشهری در سال 1391 در ساری نام برد که به عنوان میهمان ویژه آن مراسم حضور یافت.
در آیین همنوا با سیل زدگان بهشهر، استاد رشیدی از برنامه رونمائی پُرتره خود و حراج آن به نفع سیل زدگان بهشهری مطلع شد. این پرتره را من با قلم راپید و با سه میلیون و 500 هزار نقطه در قطع A4 طراحی و ترسیم کردم.
این پرتره به پاس چند دهه فعالیت هنری استاد به نمایندگی از سوی جامعه هنری تهران تقدیم او شد تا وجوه حاصل از حراج نسخه اصلی به نفع سیل زدگان بهشهری اختصاص یابد.
استاد با دیدن پُرتره خود به وجد آمد و با احترام ترسیم گر آن را مورد محبت خویش قرار داد و گفت: «آفرین بر این دستان، آفرین بر این هنر»
متعاقب آن ضمن تماس تلفنی با من بیان داشت: « آن تابلو را بسیار دوست دارم و تنها تابلوی روی میز کارم در منزل است که بسیار مورد توجه خانواده و دوستان داخلی و خارجی من قرار گرفته است.»
نکته جالب توجه آنکه به اعتبار اصالت نیاکان او از بابل، به درخواست مجری برنامه، استاد چند کلمه و جمله مازندرانی نیز بیان کرد که با تشویق حاضران روبه رو شد.
گفتنی است استاد رشیدی 20 بهمن ماه سال 1392 با کودکان مبتلا به سرطان در بیمارستان بوعلی ساری ملاقات کرد. او 29 تیرماه سال 91 نیز در جشن خیریه معلولان ذهنی موسسه یاس محمودآباد شرکت کرد.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مُرده آن است که نامش به نکویی نبرند.
*مطالب مرتبط: