دوشنبه 19 مهر 1395-10:18
چرا مردم شهرهای بزرگ از سرشماری اینترنتی استقبال نکردند؟
دولت برای اطلاع رسانی و تبلیغات سرشماری، همگام با رسانه ملی باید از این فضا استفاده می کرد، فضایی که در انتخابات اسفندماه گذشته حامیان دولت از آن بهره گرفتند و با کم ترین هزینه، بیش از 100 نفر را وارد مجلس کردند.
مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، سردبیر: مشارکت مردم شهرهای بزرگ مازندران در سرشماری نفوس و مسکن پایین است. تا 17 مهر، ساری و بابل به ترتیب با 9 و 7 درصد مشارکت در سرشماری اینترنتی رتبههای 19 و 21 مازندران را داشتند.
در این جدول کلاردشتی ها با حدود 82 درصد مشارکت و ساکنان شهرستان سیمرغ -کیاکلا- با 43 درصد مشارکت رتبه های اول و دوم را در اختیار دارند.
این آمار نشان می دهد هرچه بر وسعت و بزرگی مناطق افزوده می شود، مشارکت در سرشماری اینترنتی کم رنگ تر می شود.
در همین راستا فرماندار بابل، به دلیل استقبال پایین شهروندان این شهرستان از سرشماری اینترنتی، جلسه اضطراری با مدیران دستگاه های اداری شهرستان در محل فرمانداری بابل تشکیل داد.
به نظر شما دلیل چیست؟ چرا در شهرهای بزرگ مازندران مثل بابل و ساری، آمار مشارکت مردم در ثبت نام اینترنتی پایین است؟
پاسخ این پرسش به شیوه تبلیغات نهاد دولت برای جذب مشارکت مردم در سرشماری اینترنتی برمی گردد.
در حالی که وابستگی مردم شهرهای بزرگ، به فضای مجازی بیشتر از رسانه های دیداری و نوشتاری است، دولت ترجیح داد برای این کار بزرگ، به شیوه یکسان در شهرها و روستاها از شیوه تبلیغاتی سنتی در رادیو تلویزیون ملی و محلی بهره مند شود.
طبق آمار اسفندماه سال گذشته ۱۱۲ شبکه اجتماعی در کشور وجود دارد که ۱۰ هزار مشترک در آنها فعال هستند.
هم چنین آمارهای رسمی منتشر شده گویای آن است که تا پایان خرداد ماه سال جاری، اپراتورهای مختلف تلفن همراه بیش از ۲۱ میلیون و ۳۴۸ هزار مشترک اینترنت داشته اند.
نرم افزارهای اطلاع رسانی موبایلی از جمله تلگرام نیز فراگیر شده اند. حدود نیمی از کل ترافیک انتقالی سرور نرم افزار تلگرام از مسیر ایران است و نزدیک به 30 میلیون ایرانی از این نرم افزار استفاده می کنند که 15 میلیون نفر آن فعال هستند.
طبق آخرین بررسی های انجام شده ۵۰ درصد جمعیت کشور روزانه بیش از یک ساعت زمان را برای حضور در این فضاها اختصاص می دهند.
دولت برای اطلاع رسانی و تبلیغات سرشماری، همگام با رسانه ملی باید از این فضا استفاده می کرد، فضایی که در انتخابات اسفندماه گذشته حامیان دولت از آن بهره گرفتند و با کم ترین هزینه، بیش از 100 نفر را وارد مجلس کردند.
هم اکنون برد رسانه ملی به مناطق کوچک و روستایی محدود شده است و در شهرهای بزرگ، اینترنت و فضای مجازی غالب است. این گونه می شود که برای مثال در روستای کوچک سیدابوصالح در قائم شهر 5 روز به پایان مهلت ثبت نام اینترنتی مانده، 100 درصد مردم آن توسط دهیاری ثبت نام اینترنتی شدند(چون از طریق تبلیغات رادیو و تلویزیون محلی کاملا" در جریان قرار گرفته بودند) و در بابل فرماندار جلسه اضطراری می گذارد تا از مدیران این شهرستان همچون مدیران آموزش و پرورش، بنیاد شهید، شهرداری ها، بخشداران، سازمان تبلیغات و سایر اداراتی که از اربابان رجوع بیشتری برخوردارند، بخواهد در این زمینه فعال تر شوند.
«حاکمیت دنیای مجازی»... این پاسخ پرسشی است که در بالا مطرح کرده ایم.
«حاکمیت مجازی و توسعه پایدار»عنوان سخنرانی دکتر محسن رنانی است که مردادماه امسال ایراد شد و حاوی نکته ها و مسایل نو و مهمی در همین زمینه است؛ از جمله این نکته که به تدریج شبکه های مجازی ما در حال تبدیل به شبکه های حقیقی است که اگر این اتفاق بیفتد، باعث تولید سرمایه های اجتماعی می شود.
دلیل دوم استقبال نکردن مردم شهرهای بزرگ از سرشماری، نبود سرمایه های اجتماعی و اعتماد عمومی در جامعه ایرانی است.
دیروز دوستی می گفت در سرشماری شرکت نمی کند. دلیل اش این بود که تا حالا در این همه سرشماری و انتخابات و مانند این ها شرکت کرده چه اتفاقی افتاده است؟! دیگری می گفت می خواهند سرشماری کنند تا در نهایت یارانه ها را قطع کنند!
در کنار شیوه نامناسب تبلیغاتی دولت در سرشماری نفوس و مسکن، بحران سرمایه های اجتماعی در ایران هم جدی است که شاید همانند طرح ناموفق انصراف از یارانه، در سرشماری 95 نیز تا حدودی خود را بروز دهد.