مازندنومه؛ سرویس سیاسی، کلثوم فلاحی: دکتر محمود دیانی در سلسله نشست های نواندیشی دینی با موضوع دین اخلاقی یا اخلاق دینی که در ساری برگزار شد، اظهار کرد: برگزاری نشست های این چنینی در استان بسیار محدود است.

وی با بیان اینکه جامعه ما از نشست های این چنینی استقبال می کند و شرط آن تداوم است، افزود: در عنوان نشست و محل برگزاری باید بازنگری شود.

معاون فرهنگی دانشگاه مازندران گفت: عنوان سخنرانی امشب کمی ژورنالیستی است و عنوان اولیه که به آن اعتقاد داشتم همان نسبت دین و اخلاق است.

دیانی ادامه داد: در داستان نسبت دین و اخلاق، به یک سوال خاص می خواهیم تلاش کنیم که پاسخ دهیم. در بحث نسبت دین و اخلاق، عرایض را بیان می کنیم و به این سوال جواب می دهیم که منطقا دین چه میزان باید به اخلاق مقید باشد.

وی با اشاره به اینکه بحث دین و اخلاق از سوی حداقل دو دسته مورد توجه است، تصریح کرد: فیلسوفان اخلاق و دین به این بحث توجه می کنند.

معاون فرهنگی دانشگاه مازندران با بیان اینکه دین شناسان و متکلمان هم به این بحث تعلق خاطر دارند، خاطرنشان کرد: در علم اخلاق با دو امر تبیین فضایل و رذایل اخلاقی مواجه هستیم اما برخی سوالات پیشین وجود دارد که علم اخلاق پاسخ می دهد.

این مسوول با اشاره به اینکه در اخلاق مبانی داریم که یکی از آنها امکان تغییر آدمی است، اظهار داشت: علم اخلاق، مفاهیم را تبیین، گزارهای اخلاقی را معرفت شناسی و کار وجودشناسانه انجام می دهد.

دیانی افزود: می خواهیم ببینیم دین اگر خود را واقعیت می داند به اخلاق چه نگاهی باید داشته باشد. فرضیه من در بحث، این است که تصور می کنم دین چهارچوب هایی دارد که نباید عدول کند. از طریق رصد آموزه های دینی با این چهارچوب ها به این نتیجه برسیم که مساله دینی است یا نه. فرضیه من این است که اخلاق یکی از چهارچوب های دین است. اگر دین از چهارچوب اخلاق عدول کند دیگر دین نیست.

وی با بیان اینکه گاهی عقل برای دین ابزار فهم است، گفت: گاهی هم عقل منبع است. اینکه علمای ما چه میزان به منبع بودن عقل وفادار بودند بحث دیگری است.

معاون فرهنگی دانشگاه مازندران تصریح کرد: قرآن چهارچوبی برای فهم ما از سنت است. اگر حکم قطعی عقل در آنچه از روایت و آیه می فهمیم رعایت نشود، تعبیر دیگری می کنیم.

وی افزود: عقل گاهی هم چهارچوب است و نباید از آن خارج شد.

این مسوول با اشاره به اینکه وقتی می گویم اخلاق،  منظورم همان است که کانت گفت «دو چیز در من، شگفتی و ستایش برمی انگیزد، نظام اخلاقی درونم و ستارگان بالای سرم در آسمان»، ادامه داد: آموزه اخلاقی همان است که زیست اخلااقی ما را تعریف می کند.

وی ادامه داد: فطرت منشا گزاره های اخلاقی است. تا آنجا که انسان را جانور اخلاقی می دانند.

دیانی با بیان اینکه انسان هرگز به این تن نمی دهد که آنچه را با خود دارد، کنار بگذارد افزود: انسان عقل را به همراه خود دارد و آن را کنار نمی گذارد. گرایش و بینش اخلاقی هم در این راستا است.

وی در پایان گفت: اخلاق، چهارچوب منبع و ابزار و فهم دین است. گاهی گزاره دینی را با اخلاق می فهمیم و دین نباید پا را از چهارچوب اخلاق فرا گذارد.