مازندنومه، سرویس سیاسی: پس از انتخابات باشکوه 29 اردیبهشت، عده ای در استان آدرس اشتباه می دهند و زمینه مشارکت مردم در صحنه های مختلف را به پای خود ثبت می کنند. لازم است این نکته بی پرده توسط سیاسیون و احزاب فعال استان طرح شود که مشارکت 90 درصدی مردم مازندران کوچکترین ارتباطی به مدیریت ارشد استان و حتی مدیران میانی ندارد؛ این حضور تنها وابسته به نحوه مناظرات وسخنرانی های آتشین رییس جمهوری در هفته آخر، حمایت فضای مجازی و قطبی شدن دو جریان و تفکر در کشور بوده است. نتیجه این امر به بیدار شدن آرای خاکستری و حضور افرادی که در انتخابات حضور پیدا نمی کردند، منجر شد .

 در سال 92 مردم مازندران،  یک میلیون و 107 هزار رای به دکتر روحانی دادند و امسال یک میلیون و 256 هزار رای به سبد او ریختند. اگر مردم از نحوه مدیریت استان راضی بودند حتما این اختلاف عددی بیشتر از 149 هزار رای بود..

در تحلیل آمار انتخابات روستاهای مازندران نیز باید اذعان کرد که رقیب در ماراتنی بسیار نزدیک رقابت را واگذار کرد و در بسیاری از روستاها رای به نامزد اصولگرا بیش از رای به روحانی بود، بنابر این به جای "باد در غبغب کردن و من آنم که رستم بود پهلوان" بهتر است به فکر تحلیل درست نتایج انتخابات و رای مردم بود، نه اینکه تنها یک هفته پس از رای مردم به سیاست های دولت فردی را به عنوان فرماندار در آمل انتخاب کنیم که پیشینه او ثابت کرده اعتقادی به دولت کنونی ندارد.

متاسفانه مرغ استانداری مازندران تنها یک پا دارد و آن هم حرف شنوی از برخی نمایندگان مجلس و مخالفت با اصلاح طلبی و اعتدال گرایی و اصرار بر به کار گیری نیروهای مخالف دولت و وابسته به دولت سابق است.

گذشته از اینکه فرماندار جدید آمل کیست و چه امر مهمی، خاطر او را نزد نماینده این منطقه این گونه عزیز کرده است که بالاخره حکم فرمانداری را برایش گرفت، انفعال دستگاه سیاسی استان قابل نقد است.

البته برخی فرمانداران پیشین آمل نیز به نوعی دچار وادادگی سیاسی بودند و بیشتر فرماندار نماینده بودند تا فرماندار دولت؛ آنجا هم که استاندار شخصی را انتخاب کرد، نتوانست بیشتر از 24 ساعت روی رای خود مقاومت کند! این استیصال هیچ قرابتی با دولتی ندارد که در آن رییس جمهوری اش از استیلای رای مردم در راستای سیاست بر جامعه و مدیریت این افراد در کشور سخن می گوید.

به نظر می رسد باید خانه تکانی اساسی در استانداری مازندران صورت گیرد. متاسفانه بیش از سه سال است که آقایان با نادیده گرفتن رای مردم، با توانِ حداکثری در راستای به کار گیری نیروهای احمدی نژادی گام برداشته اند و در برابر نقدها یا سکوت کرده اند، یا فرافکنی و انداختن مسئولیت و قصور بر گردن تهران و ستاد!

رئیس جمهوری در سخنرانی پس از انتخابات خود به صراحت اعلام کرد که بنده رئیس جمهور تمام مردم ایرانم اما اکثریت مردم برای اداره جامعه این نوع تفکر را برگزیدند و این مهم به خوبی مشخص می کند که به کار گیری مدیران نامحرم با دولت و تفکر او در دولت دوم دکتر روحانی محلی از اعراب ندارد.

از ابراز ارادت و دادن گزارش کار بعضی از معاونان و مدیران کل جناب استاندار در ستادهای رقیب در تهران تا پشت پا زدن چندین ساله به رسانه های مستقل و حامی دولت که بدون چشمداشت و بی منت در راستای اعتقاد به تفکر اعتدال و عقلانیت قلم زدند و از انتصابات عجیب و مرعوبانه تا دستور بی سابقه برچیدن عکس های رئیس جمهورِ قانونی این کشور در دستگاه های اداری و اجرایی، همه و همه از نبودن تدبیر سیاسی در رفتار استاندار مازندران نشان دارد که امیدواریم به زودی با آمدن استاندار جدید، ایشان بتواند در جای دیگری و در حوزه تخصصی خود منشا خدمات باشد.