سه شنبه 23 خرداد 1396-7:57

درباره مدیران ژله ای آغاسی مسلک!

 مدیران و مسئولان آزاده که بین حق و باطل پرسه نمی زنند و سلامت نفس دارند، کم نیستند، اما می بینیم مدیرانی  را که دکان دو نبش زده اند. آن هایی که با سیاست نعل و میخ می خواهند از همه در نگه داشتن میز خود استفاده کنند/ هویت ژله ای برخی مدیران به هر شکل و ظرفی در خواهد آمد، به طوری که ممکن است در بازه ی تبلیغات انتخاباتی به طور نامحسوس برای هر دو رقیب اصلی فعالیت کنند و هیچ تعارضی هم احساس نکنند.


مازندنومه؛ سرویس سیاسی، سجاد حیات بخش(رامسر): محسن تنابنده در سریال علی البدل که عید امسال از صداوسیما پخش شد با نام آغاسی ایفای نقش کرد. سریال روایت گر روستایی بکر با منابع غنی آب معدنی است که به دو بخش تقسیم شده و هر بخش خان خود را دارد و با بخش دیگر رقابت می کند. روستایی که بزرگان و اعضای شورای آن دچار فسادهای عمده ای هستند، از گم شدن مهر شورا تا خالی کردن صندوق آن و...

در این بین آغاسی در نقش فردی منفعت طلب در پی کسب حداکثر منافع از اموال روستا است. وی با چرب زبانی و زیرکی رابطه ی خود را با سران هر دو بخش روستا حفظ کرده است. نزد یک خان از دیگری بد گفته و خود را دلبسته ی او معرفی می کند و پیش خان دیگر هم همین کار را تکرار می کند. او با طراحی نقشه های مختلف و حفظ ارتباط با طرفین قدرتمند سعی دارد سهم خود را به دست بیاورد.

این ها را گفتم تا شما را با آغاسی های این دوره و زمانه آشنا کنم. بخشی از آن به خاطر جبر زمانه است که انگار هرچه شخصیت رنگین کمانی داشته باشید بیشتر منتفع خواهید شد و هرچه یکرنگ و شفاف تر باشید طرد می شوید. بخشی از آن هم به خاطر مولفه های هویت ساز سفت و سختی است که امروز کمرنگ شده و جایش را به مولفه هایی داده که خروجی آن چیزی جز هویت ژله ای نیست.

البته مدیران و مسئولان آزاده که بین حق و باطل پرسه نمی زنند و سلامت نفس دارند، کم نیستند، اما می بینیم مدیرانی  را که دکان دو نبش زده اند. آن هایی که با سیاست نعل و میخ می خواهند از همه در نگه داشتن میز خود استفاده کنند. آن هایی که با اتخاذ نکردن مواضع شفاف می خواهند محافظه کاری خود را ادامه بدهند.

این هویت ژله ای به هر شکل و ظرفی در خواهد آمد، به طوری که ممکن است در بازه ی تبلیغات انتخاباتی به طور نامحسوس برای هر دو رقیب اصلی فعالیت کنند و هیچ تعارضی هم احساس نکنند.

به نظرم رای مردم در انتخابات اخیر پیام های روشنی داشت، وقتی مردم از وضعیت فعلی خود رضایت کامل ندارند اما باز هم پا به عرصه می گذارند و اعتماد می کنند، یعنی انتظار صراحت و قاطعیت مدیریتی از دولت دارند. دیگر مدیران محافظه کاری را که این چندساله تجربه کرده اند برنمی تابند، چون می دانند خواسته های شان توسط میزدوستان برطرف نخواهد شد.

آنها از دولت انتظار دارند با به کارگیری جوانان و زنان در عرصه های مدیریتی قدری به تحول در ساختار اداری و مدیریتی دست بزند. مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم به دستان فرصت طلبانی که برای معاملات سیاسی خود خط قرمزی ندارند حل نخواهد شد.

در طرف دیگر این سریال شخصیتی جوان، فعال و بی غش به نام علی البدل وجود دارد. هرچند که او را زیاد به بازی نمی گیرند و در تصمیمات دخالتش نمی دهند، هرچند که او را برای فرار از مشکلات در برهه ای رییس شورا می کنند و از فسادهای سابق شانه خالی می کنند، اما او نگران ثروت خدادادی روستاست که با سوء مدیریت بزرگان در حال از بین رفتن است او با جدیت به افشاگری علیه فساد اقدام می کند و سعی دارد رویه های غلط موجود را تغییر دهد.

بیاییم به علی البدل های مان بیشتر اعتماد کنیم و آغاسی مسلک ها را کنار بزنیم. این پریزها برای هر دوشاخه ای مناسب نیستند.