دوشنبه 26 تير 1396-11:50

مروری بر کنش های سیاسی مربوط به استاندار آینده مازندران

التهاب شدید

نخستین شاخصی که مدنظر اصلاح طلبان مازندرانی در داخل و خارج از مازندران(تهران) است اصلاح طلب بودن استاندار بعدی است. شاخص های بعدی داشتن تجربه هایی در سطح ملی، جامع الاطراف بودن و سهولت اجماع گروه های مختلف حامی دولت بر سر آن گزینه است که با این شاخص های اولیه، حتی اگر وزیرکشور کنونی ماندنی شود، مهدی عبوری بختی برای کسب کرسی استانداری نخواهد داشت/ عشوری، آقامیری، یوسفی و نقیبی می توانند فراکسیون قدرتمندی را در شورای جدید ساری شکل دهند و اگر انسجام تشکیلاتی و وفاداری به میثاق نامه اصلاح طلبان را اصل قرار دهند، شاید بتوانند حتی یکی را از میان خود به ریاست شورای شهر برسانند.



مازندنومه، سرویس سیاسی: هر چه به پیش می رویم و زمان آغاز به کار شوراهای پنجم در مرکز مازندران (که به سختی و ناپلئونی نمره قبولی گرفت) نزدیک می شود، بخت شهردار ساری برای کسب کرسی استانداری کم رنگ تر می شود.

یادمان که می آید شهردار جوان ساری، بهار هر سال در سودای پوشیدن ردای استانداری، جنبشی را می آغازد که پس از مدتی به خاموشی می گراید. او در سال های گذشته نیز بارها کوشید جای «ربیع فلاح» را بگیرد، «ربیع»امسال نیز ایضا".

در حالی که اصلاح طلبان و اعتدالیون هنوز طعم شیرین پیروزی را در انتخابات اخیر مزه مزه می کردند، شهردار ساری برای چندمین بار پویش خود را برای کسب کرسی استانداری مازندران آغاز کرد.

 او این بار از همه استعدادها و پتانسیل های خود و اطراف خود بهره برد؛ غیر از یک نماینده عضو فراکسیون امید مجلس که در زمین شهردار ساری توپ می زند، دو سه نفر از اصلاح طلبان  ساروی هم برای عبوری سنگ تمام گذاشتند و با طرح «ساروی الاصل» بودن گزینه استانداری پسین مازندران، در طرح پروژه استاندار کردن شهردار مرکز استان تلاش کردند.

 البته در نخستین جلسه شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان مازندران که پس از این نقل قول های غیرمدبرانه تشکیل شد، جریان اصلاحات موضع گرفت و اظهارات معدودی از اصلاح طلبان ساری امری را شخصی و غیرتشکیلاتی قلمداد کرد.

غیر از این اقدام های محفلی و رسانه ای، در پایتخت هم آمد و شدها و لابی هایی شد و این گونه وانمود کردند که کار شهردار ساری برای استاندار شدن خاتمه یافته است و حتی پیش از تشکیل کابینه تازه، حکم خواهد گرفت!


در خلال این جریانات، اصلاح طلبان و حامیان رییس جمهوری روحانی در مازندران سکوت نکردند و ابتدا با رد اصل ساروی الاصل بودن استاندار و این که در مدیریت کلان، شهرگرایی و ناحیه جغرافیایی ضرورت ندارد؛ سپس با طرح شاخص ها و تشکیل کمپین تغییر در مازندران و تشکیل جلسات مختلف، در صدد شناسایی و معرفی گزینه های منسوب به خود برآمدند.

نخستین شاخصی که مدنظر اصلاح طلبان مازندرانی در داخل و خارج از مازندران(تهران) است اصلاح طلب بودن استاندار بعدی است. شاخص های بعدی داشتن تجربه هایی در سطح ملی، جامع الاطراف بودن و سهولت اجماع گروه های مختلف حامی دولت بر سر آن گزینه است که با این شاخص های اولیه، حتی اگر وزیرکشور کنونی ماندنی شود، مهدی عبوری بختی برای کسب کرسی استانداری نخواهد داشت.

به زودی شورای پنجم در ساری آغاز به کار خواهد کرد و عبوری یکی از گزینه های جدی و اصلی برای ادامه فعالیت در سمت کنونی خود خواهد بود.

اگر نظارت فائقه و تدبیر صحیحی از سوی شورای جدید –هرچند بیشترشان منسوب به شهردار هستند- اعمال شود، عبوری می تواند هم چنان شهردار بماند.

در این بین عملکرد 4 عضو شورای شهر ساری که میثاق نامه لیست امید را امضا زده اند، زیر ذره بین قرار دارد.

عشوری، آقامیری، یوسفی و نقیبی می توانند فراکسیون قدرتمندی را در شورای جدید ساری شکل دهند و اگر انسجام تشکیلاتی و وفاداری به میثاق نامه اصلاح طلبان را اصل قرار دهند، شاید بتوانند حتی یکی را از میان خود به ریاست شورای شهر برسانند.

این روزها به سه گام متفاوت و البته از بعضی جهات هم راستا روبه رو هستیم: گام نخست معرفی کابینه دوازدهم است که علی الظاهر وزیرکشور و برخی وزرای کنونی ماندنی اند، گام دوم اما تغییر استاندار کنونی مازندران و جایگزینی فردی خوشنام، باتدبیر، کاربلد، شجاع، جامع الاطراف و حامی واقعی دولت است. گام سوم نیز اتحاد و هم افزایی اصلاح طلب هایی است که کم و بیش وارد شوراهای شهری شده اند و می توانند با عملکرد کارشناسی و نظارتی خود بهتر از گذشته در راه توسعه شهر خود بکوشند. اگر توفیقات شهری به نام حامیان دولت تمام شود، در نهایت کام کلیت جریان اصلاح طلبی شیرین خواهد شد.

*تیتر یادداشت برگرفته از نام یک فیلم است.