مازندنومه؛ سرویس محیط زیست و گردشگری، محمدعظیمی، مسئول پویش پاسداری از میراث فرهنگی و طبیعی مازندران: در سالهای اخیر بلایای انسانی و طبیعی در جنگل هیرکانی موجب شده است تا روز به روز جهان گیاهی و جانوری ما کوچک و کوچکتر شود.

ایجاد جاده های جنگلی و تجارت چوب فرصتی برای سوداگران خاموش فراهم کرده است تا با خوشه چینی درختان ارزشمند و کهنسال، موزه طبیعی جهان را از واریته های منحصربه فرد خالی کنند.

هجوم شدید ویلاسازان و ایجاد شهرک و دهکده در دل جنگلها و کوه ها و کنار چشمه ساران موجب شد تا مدعی العموم برای حفظ کشاورزی و منابع طبیعی اقدام به تخریب ابنیه های غیرقانونی کند.

شاید گسترش و عادی شدن همین تخلفات موجب شده است تا متولیان منابع طبیعی و مسئولان شهری بتوانند اقدام به ساخت و ساز و دست اندازی در حوزه ی مدیریت و حتی دخالت در امور وظایف و مسئولیت دیگر نهادها و سازمان ها کنند.

شرق مازندران به علت شرایط خاص و وجود تالاب میانکاله و مجاورت منابع آبی و جنگلی در حاشیه ی شهرها و آثار تاریخی از این هجوم غیرمسئولانه در امان نمانده است.

متاسفانه ماهی نیست که از هجوم آتش به جان جنگلها در امان باشیم. در قبال آتش سوزی های ناآگاهانه تا عمدی و هدفمند و تسطیح اراضی جنگلی باید پرسید که چه کسانی موظف به نگاهبانی هستند و در قبال وظایف اداری خود مسئولیت دارند؟

آتش سوزی های شبانه در حاشیه جاده کنت به چه قصدی انجام می شود؟ تسطیح اراضی جنگلی در همین مسیر و کنار کاج داری در چند روز اخیر از بی توجهی و یا سکوت مسئولان مربوطه نشان دارد.

دخالت های فراوان اداره منابع طبیعی در پایگاه جهانی عباس آباد، ساخت بنای بتونی به نام واحد حریق در حریم درجه یک محوطه، اعطای مجوز فروشگاه در حریم درجه یک، دخالت در وظایف سازمان میراث فرهنگی و ایجاد بازار دستفروشان بدون توجه به موقعیت جهانی عباس آباد و کسب درآمد از اتومبیل های ورودی به محوطه و نامشخص بودن وظایف و خدمات این افراد از نگرانی های دوستداران میراث فرهنگی و طبیعی منطقه است.

با این دخالت و دست اندازی غیرمسئولانه به زودی مجموعه صفوی عباس آباد از لیست میراث جهانی حذف خواهد شد.

اقدام شهرداری رستمکلا در قلع و قمع 200 اصله از درختان شمشاد که براساس قانون ممنوع است براساس کدام مجوز صورت گرفته است.

براساس قانون حفظ و حمايت از منابع طبيعی و ذخاير جنگلی كشور(مصوب 5/7/1371 مجلس شورای اسلامی) «گونه‌های درختانی از قبيل شمشاد، زربين، سرخدار، سرو خمره‌ای، سفيد پلت، حرا و چندل، ارس، فندق، زيتون طبيعی، بنه (پسته وحشی)، گون، ششم، گردو (جنگلی) و بادام وحشی (بادامك) در سراسر كشور جزء ذخاير جنگلی محسوب و قطع آن‌ها ممنوع است.»

از منظر جهانی نیز، شمشاد هیرکانی با نام علمی بوکسوس هیرکانا (Buxus hyrcana) درختی همیشه سبز و بومی جنگل های هیرکانی در شمال ایران است که در فهرست گونه های گیاهی در خطر انقراض اتحادیه بین المللی حفظ طبیعت (IUCN)  قرار دارد.

نبود نظارت مسئولان نسبت به فعالیت های شهرداری ها موجب می شود تا شهرداری رستمکلا به شکل غیرقانونی اقدام به بازگشایی و بهره برداری از معدن کند و در ادامه به جنگل زدایی بپردازد. در سالهای اخیر هجوم افت شب پره برگ خوار و قارچ بلایت شمشاد باعث شده است که بیش از 40000 هکتار از ذخیره گاه شمشاد هیرکانی دچار آفت و خشکیدگی شود و حتی گونه های ملج و شب خوس نیز در معرض انقراض قرار دارد.

در حالی که برای نجات بخشی و حفظ تنوع ژن‌های شمشاد نیازمند فوری قلمه‌گیری در نهالستان‌ها هستیم، چرا باید در اثر بی کفایتی و بی مسئولیتی متولیان امور شاهد قطع عمدی درختان نادر در منطقه باشیم. چگونه می توان جایگزینی برای شمشادهای 100 ساله فراهم کرد.

از استاندار گرانقدر مازندران درخواست جدی داریم تا جدیت خود را با برکناری مسئولان متخلف و بی کفایت، در حفظ منابع و میراث طبیعی استان بکوشد و از مرگ تنها موزه ی هیرکانی جهان جلوگیری کنند.