مازندنومه؛ سرویس سیاسی، حسین برزگر ولیکچالی: تاکنون 4 استاندار جدید از 15 استانداری که باید منصوب شوند، معرفی و این چهارتن جایگزین استانداران بازنشسته شدند. اما حکایت استان مازندران متفاوت است. محمد اسلامی ورنامخواستی به کابینه دولت راه یافت و وزیر کشور، احمدحسین زادگان -معاون سیاسی و امنیتی- را سرپرست استانداری مازندران کرد و گمانه زنی ها از آن روز برای تعیین استاندار جدید آغاز شد.

در دیگر اتفاق علی نبیان -معاون عمرانی استانداری مازندران- با حکم محمداسلامی، معاون وزیر راه و شهرسازی شد. حالا استانداری مازندران، علاوه بر استاندار، یک معاون هم ندارد.

تاکنون احمد حسین زادگان از سوی اکثریت مجمع نمایندگان مازندران، روسای ستادهای انتخاباتی حسن روحانی، برخی فعالان سیاسی از دو طیف اصلاح طلب و اصولگرا و بیشتر رسانه های استان مورد حمایت قرار گرفته تا به عنوان استاندار بیست و سوم معرفی شود.

در این میان برخی مخالفان حسین زادگان در زادگاهش -ساری- که دل خوشی از او ندارند، با آتش تهیه برخی محافل خاص، به دروغ خبری را به نقل از نماینده نور و محمودآباد انتشار دادند که امشب علی اسماعیلی آن را تکذیب کرد.

رئیس مجمع نمایندگان مردم مازندران در مجلس شورای اسلامی و نماینده نور، محمودآباد و چمستان خبرداد که مجمع، از گزینه بومی حمایت می کند و این گزینه کسی جز حسین زادگان نیست. قرار است که این پیشنهاد به صورت مصوبه و با امضای مجمع نمایندگان به وزارت کشور معرفی شود.

علی نجفی -نماینده بابل- هم به تازگی گفتگوی مفصلی با مازندنومه  انجام داده که به زودی منتشر می شود. او درباره استاندار آینده مازندران به ما چنین گفت: «چون در مشاغل ملی و بین المللی کار کرده ام، برای بنده محدودیتی به نام جغرافیا و یا ملاحظاتی مانند بومی و غیر بومی جایگاهی ندارد. برای من شاخص توانایی و جایگاه ملی آن فرد هست که چقدر می تواند در سطح کشور رایزنی کند و مسائل توسعه استان را پیش ببرد. البته اگر این ویژگی در یک مدیر بومی باشد با توجه به اینکه از مختصات فنی و اقتصادی و زیر ساختی و منابع انسانی شناخت دارد می تواند موثر باشد. ولی این نباید ما را محدود کند که حتی یک انسان بومی استاندار مازندران شود. اگر یک انسان غیربومی باشد که فنی و توسعه گرا باشد، شاخص ملی باشد قطعاً می تواند به کمک استان بیاید البته اگر این ویژگی ها در یک مدیر بومی و مازندرانی باشد حتما استقبال می کنیم.»

هنوز سیاست وزارت کشور درباره استان مازندران رونمایی نشده و این کنش ها و واکنش ها حتی به محافل عمومی کشیده نشده است. بیشتر مردم نسبت به این موضوع بی اهمیت هستند و تنها بحث استاندار آینده در محافل سیاسی و رسانه ها پررنگ است.

  نماینده های مردم مازندران در مجلس شورای اسلامی دارای تنوع و سلیقه و ذائقه متفاوت سیاسی اند، اما به نظر می رسد در حمایت از گزینه بومی یکصدا باشند.(فارغ از مصداق).

البته گزینه های مطرح شده هم دست بردار نیستند و لابی های پیچیده و گسترده ای را در تهران و نزد متنفذان و چهره ها و عناصر اثرگذار قدرت آغاز کرده اند؛ از نشست با نمایندگان ادوار، استانداران اسبق، وزیران سابق و شخصیت های سیاسی و رسانه ای که با هدف دستیابی به کرسی استانداری انجام می گیرد .

بازار وعده و وعید در این روزها زیاد است و قول هایی داده می شود که باید دید چقدر فعلیت می یابد.

چنانچه رویکرد وزارت کشور انتصاب فردی بومی باشد، به نظر می رسد که راه برای احمد حسین زادگان تقریبا هموار شده است و او به اعتبار برخورداری از حمایت مجمع نمایندگان و برخی وزیران فعلی و سابق دولت و دیگر چهره ها، کارش را تمام شده می داند اما اگر رویکرد وزارت کشور غیر بومی باشد، نظر مجمع و نیروهای سیاسی استان صرفا ارشادی و توصیه ای است.

از سویی دیگر و بنابر برخی شنیده ها حسین زادگان هم در فهرست گزینه های تصدی استانداری برای استان های همسایه مازندران قرار دارد و گزینه های غیر بومی هم سابقه استانداری دارند. نمی توان به طور قطع در این خصوص سخن گفت اما مازندران استان سیاسی و حساسی است و دولت به دنبال گزینه ای است که آرامش و اعتدال را در این خطه برقرار کند و مشی فراجناحی و توسعه ای خود را با نگاه میانه روی استمرار ببخشد.