مازندنومه؛ سرویس اجتماعی، یادداشت رسیده: شرافت حکم می کند که رسانه نخستین مجموعه ای باشد که از اتفاقات سر در می آورد و پرده ها را برای افشای روابط ناسالم بالا می زند.

در یکی از دانشگاههای مازندران اتفاقاتی می افتد و سکوت خبری عجیبی بر این اتفاقات حاکم است که حتی این گفته ها را بی فایده می سازد.

1. در شرایطی که برداشت ماسه از اراضی ساحلی ممنوعیت قانونی دارد و محیط زیست نسبت به تخلفات باید حساس باشد، ماسه با پوشش لایروبی رودخانه ای که از یکی از اراضی این دانشگاه می گذرد به مقدار بسیار بالا برداشت و حمل می شود و بخش بسیار کمی از آن برای توجیه در اراضی دیگری که متعلق به این دانشگاه است تخلیه می شود و قسمت اعظم آن به فروش می رسد. ولی حتی پول آن به حساب درآمدهای دانشگاه واریز نمی شود.

2. یکی از مسئولان دانشگاه با مقالاتی که گواهی بر کار کردن بر روی تعداد قابل توجهی بز سیستانی دارد موفق به اخذ درجه استادی می شود ولی هیچ جریانی اراده پیگیری موضوع تخلفات پژوهشی را ندارد تا معلوم شود که اصلاً در دانشگاه هیچ سندی مبنی بر ورود بز سیستانی و نگهداری آن وجود ندارد و احتمال داده سازی برای این مقالات بسیار زیاد است.

3. در پرونده های چند تن از اعضای هیات علمی دانشگاه مشخص شد که تعداد زیادی از مقالاتی که از آنها برای ترفیع، پاداش مقالات و ارتقا به درجه استادی استفاده شده است، وقوع تخلف محرز است و حکم صادره می توانست در مهلت قانونی مورد اعتراض و تجدید نظر خواهی قرار بگیرد ولی با تعلل سه ماه تجدید نظر خواهی تمام شد. یکی از مسئولان این دانشگاه بر خلاف اختیارات قانونی خود اقدام به صدور نامه ای می کند تا ابلاغ حکم در تاریخ دو ماه بعد از صدور حکم انجام گرفته تا متخلف بتواند از این مسئله استفاده و تجدیدنظرخواهی کند.

4. درختان یکی از اراضی دانشگاه قطع و درآمد حاصل از فروش آن به حساب منابع طبیعی استان واریز می شود، ولی سهم دانشگاه نامعلوم بوده و هیچ اثری از درآمد بروز داده نمی شود.

5. درختان تنومند و قطور داخل دانشگاه در زمان نامناسب (اردیبهشت ماه) بر خلاف قانون و اخذ مجوز قطع و فروخته می شود ولی درآمد آن هم به حساب دانشگاه واریز نمی شود.

6. موارد دیگری هم از تخلفات وجود دارد که همه آنها را به قائم مقام وزیر و سایر مقامات گزارش کردند، ولی دریغ از پیگیری!