هنوز زمزمه تشکیل استان جدید در غرب مازندران به گوش می رسد و برخی افراد با ذکر دلایلی خواستار تاسیس استان در این منطقه هستند و برای عملی ساختن این خواسته به نامه نگاری های متعدد به مقامات کشور رو آورده اند.

در این میان مردم با رویکردهای مختلف به این مسئله توجه دارند و نظرات موافق و مخالف خود را هر از گاهی در محافل منطقه ای اعلام می کنند و بیش از هر چیز نگران آینده مدیریتی مناطق خود می باشند و بیم آن را دارند که در صورت تاسیس استان جدید، مشکلات نه تنها کاهش نیابند بلکه رو به افزایش رفته و امور آنان با سختیهای بیشتری روبه رو شود.

 وقتی به فلسفه تشکیل استان جدید در کشور مراجعه می کنیم، محور آن را کم توجهی مسئولان استان نسبت به بخشی از مناطق آن می یابیم و جالب است که بدانیم و می دانیم که، کم توجهی، نشانه مدیریت ضعیف و نوعی رفتار تبعیض آمیز مسئولان نسبت به بخشی از استان است و هیچ ارتباطی با وجود نقص در تقسیمات کشوری ندارد و این موضوع بوضوح در جریان رفتار مسئولان استان مازندران نیز دیده می شود، کما اینکه در سالهای اخیر مناطق غربی استان هزینه های زیادی بابت این سوء مدیریت پرداخته اند و در این میان، شهرستان رامسر بیشترین آسیب ها را به خود دیده است.

 البته ضعف مسئولان محلی هم نباید دور از بررسی ناظران قرار گیرد که اگر مسئولان محلی با درایت و تخصصهای لازم به حل مشکلات منطقه می پرداختند و با پیگیریهای ویژه خود، نارساییهای مدیریتی مقامات استان را جبران می کردند، هیچگاه چنین مباحثی مبنی بر ضرورت تاسیس استان جدید به وجود نمی آمد.

به عنوان مثال اگر خواسته های بحق مردم غرب استان، توسط مسئولان منطقه ای سازماندهی شده و پس از اعلام به مسئولان استانی و کشوری مورد پیگیری جدی قرار می گرفت، میزان نارضایتی و تعداد ناراضیان بشدت رو به کاهش می رفت.

تصور کنید اگر نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا، مسئولان اجرایی و مقامات قضایی و امنیتی - انتظامی غرب مازندران با ایجاد و برقراری انسجام اداری و مدیریتی برای رسیدن به یک روش مدیریتی بهینه، به استقبال مشکلات مردم بروند چه وضعیت مطلوبی برای اقشار مختلف مردم به وجود خواهد آمد. اگر به نحوه برخورد مسئولان محلی با مشکلات فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی و سیاسی غرب مازندران دقت نظر داشته باشید خواهید دید که هیچ گاه مسئولان مذکور از توانمندی های جمعی خود آن گونه که باید و شاید بهره مند نشده و رفتارهای مدیریتی شان با ناهماهنگی های پی در پی همراه است.

نگرانی ها زمانی افزایش می یابد که برخی از افرادی که خواستار تاسیس استان جدید هستند خود هدف این انتقادات می باشند و سوء مدیریت آنان باعث بروز نارضایتی های موجود و مرتبط با مباحث فوق شده است. در این میان افرادی هم هستند که دلسوزانه و خیرخواهانه پروژه تاسیس استا ن جدید را دنبال کرده و از همه فرصتها برای عملی ساختن آن استفاده می کنند که باید به این دسته از افراد حقایق و واقعیات را متذکر شد و آنان را نسبت به عواقب موضوع، آگاه ساخت.

 بیان موارد فوق هیچگاه به منزله اهانت به طرفداران این پروژه نیست و هدف ما از طرح این مباحث، کالبد شکافی جریان مذکور و همچنین تبیین محتوای واقعی آن است و اگر در این زمینه مذاکرات اصولی مابین موافقان و مخالفان صورت گیرد، بسیاری از ابهامات برای مردم و مسئولان برطرف خواهد شد و از این طریق راه حلهای واقعی خود را نشان خواهند داد.

به عنوان مثال، شبکه اینتر نت محل مناسبی برای طرح مباحث فوق و ارائه نظرات موافقان و مخالفان است و بدین طریق همگی خواهند توانست بدون محدودیت در این مباحث وارد شده و نظرات خود را از زوایای مختلف اظهار نمایند و بدیهی است که تصمیم گیران و مراجع قانونی نیز می توانند از این نظرات که برآمده از افکار و عقاید مختلف جامعه است، بهره برداری مناسبی انجام دهند. 

 (drmohaqeq@gmail.com)