مازندنومه:

چندي پيش بحري-رييس اتحاديه دامداران مازندران اعلام کرده بود:"از 300 دامداري صنعتي مازندران 270 دامداري ورشکست شده است!"

ريشه اين نابساماني ها به آغاز طرح ناموفق خروج دام از جنگل برمي گردد که بسياري از دامداران را خانه نشين کرد.به زعم ما اين طرح را بايد طرح خروج دامداران ناميد نه خروج دام!

قصه پر غصه دام و دامداري تنها به اين جا ختم نمي شود.غير از مشکلات و بحران هايي که ورشکستگي اين واحدها براي دامداران و خانواده هاي آنان ايجاد کرده است(مثل بيکاري،بدهکاري،ياس و افسردگي و..)مواد اوليه کشتارگاه هاي استان نيز با مشکل تامين مي شود.

البته در استان ما تنها يک کشتارگاه تمام صنعتي(جاده جويبار ساري) وجود دارد که آن هم علاوه بر مسئله تامين مواد اوليه(گاو و گوسفند)با ده ها مشکل کوچک و بزرگ هم چون مشکلات بانکي،تعامل با سازمان هاي بيمه گر،حساب رسي و...، مقابله به مثل قصابان با مديريت کشتارگاه و اصرار آن ها بر کشتار به شيوه سنتي و مانند اين ها دست وپنجه نرم مي کند.

اکنون آنان که مانده اند و دامداري را به شيوه صنعتي يا نيمه صنعتي ادامه مي دهند،با سيلي صورت خود را سرخ نگه مي دارند و چک ها و مضاربه ها و سلف هاي خود را با فروش گوساله و قرض و وام هاي پي در پي پاس مي کنند.وضعيت تنها کشتارگاه صنعتي مازندران-که افتخار استان ماست و براي حدود 200 نفر شغل ايجاد کرده است- هم در پرده ابهام است.

ظريفي مي گفت:مدير کشتارگاه صنعتي مازندران اگر تالار عروسي تاسيس مي کرد و آخر هفته اجاره مي داد هم درآمد بيشتري داشت،هم دغدغه کم تري!

کسي نمي داند با برخوردهاي سرد و غير منطقي برخي مسئولان استان و نابساماني دام و دامداري در مازندران اوضاع چه خواهد شد؟

اما آن چه در پي آمده گزارش کوتاه tabnak در همين زمينه است که خواندنش را به شما توصيه مي کنيم.

----------------

قيمت خريد شير از دامداران در حالي براي چند سال پياپي تقريبا ثابت مانده كه قيمت علوفه و خوراك دامي و نيز داروهاي دامي، افزايش شديدي است.

اكنون در حالت متوسط هر رأس گاو شيرده براي دامداري‌هاي صنعتي و بزرگ، روزانه سيزده هزار تومان هزينه خوراك، نگهداري، شيردوشي و ... دارد، در حالي كه كارخانه‌هاي فرآوري لبني كشور هر ليتر شير را بر مبناي 190 تومان از آنها خريداري مي‌كنند؛ در شرايط ايده‌آل، هر گاو روزانه حداكثر بين 25 تا 30 ليتر شير مي‌دهد.

حال اگر همه شرايط دامداري، يعني صنعتي بودن دامداري و استاندارد بودن شرايط شيردوشي و تغذيه مناسب گاو و رسيدگي‌هاي پزشكي فراهم باشد و به فرض هر گاو روزانه 30 ليتر شير بدهد و نيز كيفيت شيرها در حداكثر شرايط استاندارد از نظر درصد چربي و نبود ميكروب و ... قرار داشته باشد تا هر ليتر شير چهارصد تومان به فروش برود، هر گاو مي‌تواند روزانه دوازده هزار تومان درآمد براي دامدار داشته باشد، در حالي كه هر رأس گاو روزانه سيزده هزار تومان هزينه دارد كه با اين وصف، دامداري‌هاي بزرگ صنعتي مانند هزار رأسي، به جاي سودآوري، روزانه بيش از يكصد هزار تومان زيان مي‌پردازند.

بنا بر اين گزارش، اگر از شرايط ايده‌آل پايين بياييم و شرايط واقعي موجود را در دامداري‌هاي كشور بنگريم، شرايط زيان‌دهي به اندازه‌اي مي‌رسد كه دامداري‌هاي كوچك يا بايد گاوهاي شيرده خود و يا كل دامداري را به دلالاني كه اين گاوها را براي دامداري‌هاي بزرگ صنعتي تهيه مي‌كنند، بفروشند كه در اين صورت، دامدار كوچك از روي ناچاري، همه سرمايه زندگي خود را به فروش مي‌رساند، زيرا ديگر قادر به ادامه كار با اين شرايط نيست و از سوي ديگر، عايدات آن نصيب دامدار اصلي نمي‌شود، بلكه سود اصلي به دست دلال‌ها مي‌افتد و يا آن‌كه كشور با پديده ذبح گاوهاي شيرده دامداري‌ها روبه‌رو مي‌شود كه بنا بر اخبار رسيده، تعداد قابل توجهي از دامداري‌هاي كشور از جمله برخي دامداري‌هاي اصفهان، اقدام به ذبح گاوهاي شيرده خود كردند كه تأثيرات آن با كاهش توليد شير، در آينده نمايان خواهد شد.
 
گفته مي‌شود اخيرا تصميم بر آن است تا قيمت پايه هر ليتر شير از 190 تومان به 400 تومان افزايش يابد اما هنوز قطعي و ابلاغ نشده است هرچند در سال گدشته نيز قيمت فراوره هاي لبني افزايش يافت اما با مخالفت دولت به قيمت گشته بازگشت.