این روزها در هر محفل، کوی و برزنی قدم می گذارم به دلیل ارتباط حزبی و تشکیلاتی ام ، اولین سوالی که از من می پرسند این است که : " آیا خاتمی می آید؟"

آنها انتظار دارند که پاسخ روشنی دریافت کنند تا بدانند می شود به آینده کشور امیدی داشت یانه؟ حق با آنهاست ولی در حالی که هنوز خود خاتمی دقیقا" نگفته است می آید یا نه ؛چگونه کسی چون من می تواند به این پرسش عمومی پاسخ روشنی دهد؟

 در یکی از دیالوگ هایی که بین من و یکی از هوادران اصلاحات در یک شب بارانی در پاساژ صدرا صورت گرفت نکاتی رد و بدل شد که مکتوب کردن آن خالی از لطف نیست .

در پاسخ به پرسش آن هوادار که پرسید : " آیا خاتمی می آید؟ حالا که عموم مردم کارد به استخوان شان رسیده و همه خواهان آمدن "سید" هستند چرا نیاید؟"

 گفتم: این موضوع که مردم به شدت از همه جهات از وضع فعلی (اقتصادی- فرهنگی – اجتماعی – بین المللی و . . .) ناراضی هستند درست است، اینکه مردم خاطره خوش دوران اصلاحات را به خاطر می آورند و حالا قدر آن دوران طلایی را می دانند هم درست است و . . . نهایتا" اینکه امروزه تقاضا برای " کاندیدا شدن خاتمی " دارد به یک "خواسته عمومی" تبدیل می شود هم دقیقا" درست است؛ ولی فرق است بین " خواست عمومی" ،" اراده ملی" و "قدرت ملی".

 اکثریت قابل ملاحظه ای از اقشار مختلف مردم اعم از توده ها و روشنفکران و جوانان و زنان و . . . در خانه های خود و یا محافل عمومی نسبتا" زمزمه گسترده "آمدن خاتمی" را " نجوا" می کنند، ولی آیا این "خواست ملی" اینک به "اراده ملی " و نهایتا" "قدرت ملی" تبدیل شده است؟

 آیا واقعا" اراده ملی در این مسئله(آمدن خاتمی) شکل گرفته است؟ به نظر می رسد برخی از صاحب نظران و به خصوص خود آقای خاتمی گمان می کنند این "خواست عمومی" هرچند بسیار گسترده و فراگیر است ولی هنوز به "اراده ملی" و "قدرت ملی" تبدیل نشده است تا بتواند بر " اراده و قدرت اقتدار گرایان" فایق آید.

نگارنده از بررسی اظهار نظرهای خاتمی و نزدیکان و حتی مخالفانش این برداشت را دارد که " تردید خاتمی " به دلیل ابهام در میزان جدی بودن مردم در تقاضای آمدن خاتمی و نیز حمایت همگانی از " شعار نجات ملی" است.

مطمئنا" اگر این تردید برطرف شود و " خواسته عمومی " تبدیل به " اراده و قدرت ملی" شود تردید خاتمی هم برای کاندیداتوری برطرف خواهد شد و حتما" خواهد آمد!

 ولی اگر همه کسانی که خواهان آمدن "او" هستند مطالبات خود را تنها در "دل" و حد اکثر بر " زبان نجوا" و در پستوی خانه ها و کنج اتاق ادارات جاری کنند و آن را به یک "انرژی متراکم و موثر" تبدیل نکنند نباید انتظار داشته باشند که خاتمی بیاید!

 "کمپین خاتمی خواهی"باید شهر به شهر ،روستا به روستا، کوچه به کوچه و خانه به خانه به حرکت درآید و آشکارا "قدرت ملی" را به رخ اقتدار گرایان بکشد تا" قلب خاتمی مطمئن شود" که بیاید.

 (rafatihb@yahoo.com)