به دور گردن اين زن 23 ساله پارچه‌يي گره خورده بود و يك رشته زنجير آهني به طول سه متر بر پيكر شكنجه‌ شده‌اش، بسته شده بود. همچنين آثار زخم و كبودي بر پيشاني و پيكرش ديده مي‌شد كه نشان مي‌داد قاتل پس از آزار و شكنجه بسيار، اين زن را به قتل رسانده است. در تحقيقات اوليه، قتل «سپيده ـ ك» كه از اهالي محمودآباد بود، مشخص شد، وي با شوهرش در آمل زندگي مي‌كرده است و همسايه‌ها مي‌گويند اين زن و شوهر به دليل اختلافات خانوادگي هميشه با هم درگير بودند؛ همچنين سپيده همسر دوم شوهرش بود و هوو داشت. پدر اين زن جوان در بازجويي پليس مدعي شده است: من از شوهر دخترم شاكي هستم، چون اين مرد هميشه دخترم را آزار مي‌داد و شكنجه‌اش مي‌كرد. براساس اين گزارش، شوهر سپيده اكنون فراري است و ماموران در جست و جوي اين مرد هستند. يك روانشناس در آسيب‌شناسي اين حادثه معتقد است: معمولا زنان كتك خورده توسط همسرانشان به دليل نداشتن حامي قانوني، مجبور به سوختن و ساختن هستند، حتي اگر به قيمت جانشان تمام شود. دكتر خداياري افزود: متاسفانه در فرهنگ عمومي كشور كتك زدن در هنگام خشم به صورت عادت درآمده و معمولا افراد قادر به كنترل خود در هنگام خشم نيستند، چرا كه در طول تاريخ اغلب مردان ما از اوايل كودكي ياد گرفته‌اند در زمان عصبانيت زد و خورد داشته باشند و اين موضوع براي آن‌ها دروني شده است. اين روانشناس با اشاره به قوانيني كه در برخي از كشورها كه براي دفاع از حقوق خانواده اعمال مي‌شود، گفت: در اين كشورها مردان بعد از چنين حوادثي به طور جدي مورد پيگرد قرار گرفته و جريمه مي‌شوند و در مواردي تا مدت‌ها حق نزديك شدن به منزل را ندارند. وي تصريح كرد: در كشور ما بسياري از آسيب‌هاي همسران به خاطر تخلفات آن‌ها نيست، بلكه به دليل عدم كنترل نامناسب خشم‌شان است و اين يك مساله پيچيده رواني است، كه البته با آموزش و كار بيشتر روي فرهنگ قابل درمان است. خداياري خاطرنشان كرد: تعداد قليلي از مرداني كه همسران خود را كتك مي‌زنند، دچار هيجانات رواني هستند كه احتياج به درمان دارد و بيشتر همسرآزاري‌ها ناشي از خشم و هيجانات آني مردان است. دكتر خداياري همچنين در گفت‌وگو با خبرنگار «حوادث» ايسنا يكي از دلايلي سكوت و اطلاع ندادن به اطرافيان و پليس از سوي زنان كتك خورده و شكنجه شده توسط مردانشان را بي‌پناهي و نبود قانون حمايتي از آنان دانست و اظهار كرد: برخي از زنان خانه‌داري كه در معرض شكنجه و آسيب شديد قرار دارند، از ترس اين كه حقوقشان از مراجع قانوني تحقق نيابد و دوباره بايد با شوهر خود زندگي كند، سكوت مي‌كنند. خداياري با تاكيد بر اين كه برخي از زنان شكنجه شده از ترس زندگي دوباره با همسرشان سكوت مي‌كنند، افزود: زماني كه قانون محكم و مدوني در مورد آسيب‌هاي‌ خانوادگي وجود نداشته باشند، مردان همسر آزار، چنين حقي را براي خود قائل مي‌شوند.