يكي از تفاوت هاي اين دوره با دوره هاي گذشته انتخابات رياست جمهوري، حضورفعال همه گروه ها و شخصيت هاي مرجع  سياسي - اجتماعي - فرهنگي و ديني از افراطيون دو جناح گرفته تا ميانه رو هاست.

تقريبا مي توان ادعا كرد هيچ گروه و دسته  و شخصيتي انتخابات را تحريم نكردند و هر گروه يا شخصيتي با اعلام حمايت از يكي از كانديداها و يا  فعاليت در ستادها و انتشار بيانيه و نگارش مقالات و سخنراني در اجتماعات حضور خود را پررنگ نشان مي دهند.

آن هائي هم كه از كانديداي خاصي اعلام حمايت نكردند،مع الوصف انتخابات را تحريم نكردند و اين موضوع يكي از ويژه گي هاي اين دوره است و علل آن بايد مورد بررسي و توجه صاحب نظران قرار گيرد .

     احتمالا يكي ازعلل بايكوت نكردن انتخابات به اين خاطر است كه گروه ها و شخصيت هائي كه در دوره هاي قبلي تحريم كرده بودند ملاحظه كردند كه مردم بي توجه به تحريم ها راه خودشان را انتخاب مي كنندو اگر انتخابات با منافع و مصالح مورد نظرشان موافقت داشته باشد به پاي صندوق راي مي آيند و اگر عكس آن را احساس كنند از انداختن راي به داخل صندوق امتناع مي ورزند وتا حدودي  اعتنائي به تشويق ها و تحريم ها ندارند .

    جدائي تعداد زيادي از مردم از احزاب و گروه هاي سياسي و شخصيت هاي صاحب نام محاسن و معايبي دارد؛ از يك سو بيانگر روحيه انفرادي و خود رايي در احاد جامعه است و از ديگر سو استقلال راي را نشان مي دهد.

 به هر حال واقعيتي است كه در جامعه ما از ديرباز وجود دارد وحتي اكنون كه همه احزاب و گروه ها و شخصيت ها فعال شدند بعيد نيست آراي خاموش بي اعتنا به احزاب و اشخاص هم چنان خاموش بماند.

    يكي از دلايلي كه مردم به احزاب و شخصيت هاي مرجع بي اعتنا هستند به خاطر بي وفائي اين احزاب و افراد به مطالبات مردم، بعد از پيروزي است. هر حزب و دسته و شخص در پي تقسيم غنائم براي اعضا و نزديكان است و مردم تا انتخابات بعدي در بوته فراموشي قرار مي گيرند .

     از ديگر عللي كه اين انتخابات مورد تحريم احزاب و گروه ها و اشخاص واقع نشده به خاطر اين است كه يك جنگ قدرت و به عبارتي حيات و ممات است  براي احزاب و گروه ها و شخصيت هاي مرجع (هم  طرفداران  احمدي نژاد وهم مخالفان او)

 با روي كارآمدن محمود احمدي نژاد درسال 1384 تقريبا گروه ها و اشخاصي كه از ابتداي انقلاب براي خودشان اسم و رسم سياسي و موقعيت ممتاز شغلي كسب كرده بودند  و صاحب مقام و ثروتي  شده بودند يا موقعيت شان را از دست دادند ويا بركنار و متضرر شدند و جاي آن ها را  گروه ها و افراد جديد و تازه به دوران رسيده گرفتند.

 دسته اول مي دانند اگر يك بار ديگر احمدي نژاد انتخاب شود بيشتر و بيشتر منزوي و منفعل خواهند شد و  4 سال ديگر را بايد در عزلت بگذرانند  و دسته دوم هم تصور مي كنند اگر اين موقعيت باد آورده را از دست بدهند تجديد آن مشكل خواهد بود .

    علت سوم اين كه گروه ها و افراد تندرو و افراطي داخلي تا كنون در فكر براندازي جمهوري اسلامي بودند و گمان داشتند با تحريم و شركت نكردن در انتخابات، جمهوري اسلامي سرنگون مي شود واكنون يا خودشان به اين جمع بندي رسيدند ويا از خارج ديكته شده به هر حال تغيير موضع دادند ومتوجه شدند در وضعيت فعلي كه  جهان با آن روبه رو است و با ثبات داخلي، براندازي بعيد است. بر اين اساس به جاي براندازي به قول خودشان به اصلاحات از داخل از طريق مشاركت در انتخابات روي آوردند.

     علت ديگري كه مي توان ذكر كرد طيف نسبتا  گسترده كانديداهاست. اگر چه از نظر تعداد معدود به 4 نفر است و هر 4 نفر از وفاداران به جمهوري اسلامي و معتقدان به قانون اساسي مي باشند، ولي همين 4 نفر سلائق و نظرات متفاوت و بعضا متضادي را براي جلب آراي مردم تبليغ مي كنند كه بسياري از مطالبات احزاب سياسي و اشخاص مرجع را در بر مي گيرد.

    به هر حال به علل فوق و احتمالا علل ديگرسبب شد تا انتخابات دوره دهم رياست جمهوري با تحريم ها روبه رو نشود  و بر عكس با استقبال و تشويق احزاب و گروه ها و شخصيت هاي مرجع واقع شود.

  حال بايد به انتظار نشست تا ببينيم مردم در 22 خرداد 1388 مشارکت همگانی به وجود خواهد آمد يا نه؟