مازندنومه؛ سرویس سیاسی، کلثوم فلاحی: یک سال از حماسه به یادماندنی مردم ایران در 24 خردادماه 1392 گذشت و اینک در آستانه ورود به دومین سال آن حضور تاریخی هستیم. در همین راستا تعدادی از چهره های مطرح اصلاح طلب، نظرات خود را درباره عملکرد دولت تدبیر و امید بیان کرده اند.


*حسین روزبهی: این آرا را از خودمان می‌دانیم

این روزها واقعا روزهای تعیین سرنوشت ما است و نباید نسبت به روزهایی که برای تعیین سرنوشت انتخاب شده بی‌تفاوت بوده و حضور فعال نداشته باشیم. این آرا را از خودمان می‌دانیم و باید مسئولان را خودمان انتخاب کنیم. کار ما فقط نصب نیست بلکه می‌توانیم نقد و عزل هم انجام دهیم.

وقتی یک مسئول در راس قرار بگیرد و نتواند به وعده‌های خود عمل کند این حق طبیعی ما است که ابتدا نصیحت، سپس نقد و در نهایت او را عزل کنیم.

دولت وارث یک سری مشکلاتی است که این مشکلات باید با زمان حل شود. توقع ما باید معقول و منطقی و متناسب با زمان باشد.

روند فعالیت دولت در زمینه اقتصاد، سیاست خارجی و کارهای اساسی فرهنگی، روند بسیار خوبی است. اگر این  روند ادامه داشته باشد شاهد یک ثبات سیاسی و اقتصادی خواهیم بود. برای ما مهم است که این حرکات، ثبات داشته باشد و بدانیم که در مسائل داخلی و خارجی، این روند ادامه دارد.

این گونه نباشد که شب بخوابیم و صبح بیدار شویم و ببینیم مسئله جدیدی پیش آمده است و موضوعی 180 درجه دگرگون شده است. این بی‌ثباتی است و باعث می‌شود افراد در زمینه فرهنگ و اقتصاد سرمایه‌گذاری نکنند.

همان گونه که رهبری فرمودند الان زمانی است که باید دست به دست هم دهیم و به دولت کمک کنیم.

خدای نکرده این دولت یا هر دولتی که منتخب مردم است اگر به زمین بخورد همه به زمین می‌خورند، این گونه نیست فقط گروهی که به آن دولت رای دادند زمین بخورند، نه؛ همان دلواپسان هم به زمین می‌خورند.

دلواپسان واقعا نگران این باشند که نظام ما در منطقه و جهان، ثبات سیاسی بگیرد که البته روز به روز هم شاهد این رونق هستیم.

*مهدی احمدی‌فولادی: اینها دلواپس منافع خودشان هستند

مهم‌ترین پارامتر دولت تدبیر و امید، امیدی است که در دل مردم ایجاد شده است. شاید بیانات من را مسئله سیاسی و خطی تلقی کنید اما به اذعان همه دلسوزان نظام و انقلاب، در طول هشت سال گذشته مشکلات زیادی را داشتیم و مسائل اقتصادی به ناکجا آباد کشیده شده بود.

اگر ساختمانی بخواهد خراب شود وقت کمتری نیاز است اما اگر بخواهیم آن ساختمان را با بنای قوی‌تری بسازیم چندین برابر، وقت نیاز است.

نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم دولت روحانی در مدت کمتر از یک سال اخیر بتواند مشکلات هشت ساله را یک جا حل کند اما طلیعه این موفقیت را می‌بینیم.

با آمدن حسن روحانی، موتور ماشین صدور قطعنامه علیه جمهوری اسلامی، متوقف شد و طلیعه یک رویکرد جهانی نسبت به نظام جمهوری اسلامی  و حقانیت ما برای همه جهانیان روشن شد که نه تنها در انرژی هسته‌ای بلکه در همه امور، این حق مسلم ما است که به عنوان یک ملتی که ریشه در تاریخ چند هزار ساله دارد، روی پای خود بایستیم و دنیا باید اذعان کند ما ملتی سرافراز هستیم که الحمدالله چنین هست.

وقتی جریان گروه‌ دلواپس را شنیدم تعجب کردم که آن زمان که میلیاردها میلیارد  از سرمایه این کشور بر بار می‌رفت و معلوم نبود به کجا می‌رود و هنوز هم نتوانستند این را ریشه یابی کنند، چرا کسی از اینها دلواپس نبود و دلش برای جمهوری اسلامی و مردم نمی‌سوخت و الان دلسوز  شده‌آند؟!

اینها دلواپس منافع خودشان هستند نه دلواپس مردم. باید به اینها بگوییم بیایید دلواپس مردم باشید. اگر واقعا دلواپس مردم باشید باید از دولت حمایت کنید، دولتی که مورد حمایت رهبری و آحاد مردم است.

مردم تغییر می‌خواستند. روحانی یک خط و ربط سیاسی جدای از سایر کاندیداهای انتخابات و درست نقطه مقابل دولت هشت سال گذشته بود. اینکه مردم با رای قاطع، یک نفر را نسبت به چند نفر دیگر انتخاب می‌کنند نشان از خواستن تغییر و تحول و نگرش جدید مردم است. دلواپس‌ها بیایند و این مسئله را باور کنند. اگر این مسئله را باور کنند دیگر برای مردم دلواپس می‌شوند نه برای منافع خودشان.

آدم حسود، خودخواه و خودرای  می‌خواهد همه مثل خودش ناموفق باشند. وقتی اقتدار دولت و وزارت خارجه  را در مذاکرات هسته‌ای می‌بینند از حسارت به مخالفت برمی‌خیزند.

دوستداران واقعی ولایت، نیروهای اصلاح‌طلبی هستند که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، همواره این اصل مقدس را قبول داشتند و برای آن جانفشانی کردند آن هم نه به ظاهر.

معتقدم افرادی که با دولت و تیم مذاکره کننده هسته‌ای مخالفت می‌کنند اینها دوستدار واقعی نظام و ولایت نیستند. دوستدار واقعی نظام و ولایت کسانی هستند که وقتی پیروزی تیم آقای ظریف را می‌بینند خوشحال می‌شوند.

تا دیر نشده این عده به خود بیایند و جلوتر از مقتدا و رهبر خود نایستند و در پشت سر قرار گیرند. اگر پشت سر ولایت قرار دارند باید حمایت کنند.

همه ما موظف هستیم از دولت روحانی و تیم مذاکره کننده هسته‌ای حمایت کنیم و این حمایت ما مشوق و قوت قلبی می‌شود برای آنها تا بتوانند روند صحیح مذاکرات دیپلماتیک  جهانی را ادامه دهند.

*جعفر رحمان زاده: برنامه های دولت قابل قبول است

24خرداد محصول مشارکت آزاد، فعال و رقابتی شهروندان برای اعمال حق در تعیین سرنوشت بود. از یک سو رهبری تاکید داشتند که همه دیدگاه ها و جریانات سیاسی در انتخابات حضور داشته باشند و همچنین طی سخنانی در روز انتخابات، آرای مردم را حق الناس دانستند و اینکه ضرورت دارت صندوق ها امانت دار مردم باشند، اما از سوی دیگر با بلوغی که در اردوگاه اصلاح طلبان با ترکیب آقایان هاشمی، خاتمی و عارف شکل گرفت 24 خرداد را پدید آورد.

 در ابتدای شکل گیری دولت، کشور با مشکلات داخلی و خارجی مواجه بود. رشد منفی حدود شش درصد، تورم 40 درصدی، اشتغال صفر در مدت هشت سال، کاهش صادرات نفت، مشکلات دریافت ارز از فروش نفت، تخصیص بودجه های عمرانی پنج درصدی و ... از مشکلاتی بود که دولت یازدهم در ابتدای کار با آنها مقابل شد.

دولت با رویکرد حل مشکلات اقتصادی داخلی و با استفاده از نظرات علمی کارشناسان و صاحبنظران برجسته و همچنین رویکرد مناسب در سیاست خارجی با عنوان تعامل سازنده با دنیا به مقابله با این مشکلات رفت.

از زمان روی کار آمدن دولت تدبیر و امید شاهد آثار و حالاتی هستیم که هر صاحبنظر منصف سیاسی اقتصادی، نمره قابل قبول به دولت می دهد.

از نظر من هم کارنامه دولت در این دو حوزه مشخص، مثبت و قابل قبول است. سیاست راهبردی در مسائل هسته ای همواره با مقامات عالی بوده و آنچه که در روند مذاکرات متغیر است، تاکتیک ها است که مربوط به تیم مذاکره کننده هسته ای است.

 این تیم از کارآمدترین عناصر دیپلماسی کشور هستند. فنون دیپلماسی را می دانند و علاوه بر متعهد بودن، توانا هم هستند. سر و صداها خیلی محلی از اعراب ندارد و جای نگرانی نیست وقتی که راهبردها مشخص است.

 بخشی از مشکلات اقتصادی ما در این سال ها به مسئله هسته ای گره خورده و دولت به درستی این موضوع را تشخیص داد. در حوزه فرهنگی، دستگاه هایی که متولی اصلی فرهنگ هستند و با این عنوان و هدف شکل گرفته اند و اعتبار و نیروی انسانی دارند، اینها مسئولیت های اصلی خودشان را می خواهند متوجه دیگران کنند.

 دولت هم در زمینه فرهنگی مسئولیت هایی دارد اما نباید همه نگاه ها به دولت باشد. همین که بعضی دستگاه ها که خودشان مسئول بخشی از فرهنگ هستند در مقام منتقد وارد می شوند، نوعی فرافکنی است.

وزرای فرهنگی دولت، برنامه های خود را در مجلس اعلام کردند و رای اعتماد گرفتند و دولت باید به این برنامه ها جامه عمل بپوشاند نه به سلیقه فلان آقا و فلان جریان.

دیدگاه ها و برنامه های دولت قابل قبول است و همه باید تلاش کنیم که رفتار مدنی و قانونی، جاگزین بی قانونی شود. رسانه های آزاد، احزاب شناسنامه دار و نقد وجود داشته باشد تا سیاست های دولت کامل شود.

* مجید حسین زادگان: اتفاقات خوبی افتاده است

بعد از یک دوره هشت ساله که به خاطر تحریم ها و سوء مدیریت ها، شرایط خوبی به لحاظ اقتصادی و سیاست داخلی و سیاست خارجی نداشتیم، دولت تدبیر و امید بر سر کار آمد.

 با به روی کار آمدن دولت تدبیر، وضعیت شاخص ها در حوزه اقتصادی تثبیت شد. کمترین رشد اقتصادی را در 30 سال گذشته داشتیم و با رشد منفی 5.6 درصد در دولت گذشته مواجه بودیم.

 ابتدا باید ببینیم حسن روحانی در چه شرایطی کشور را به دست گرفت و سپس به بررسی عمر 10 ماهه دولت بپردازیم.

 دولت وقتی بر سر کار آمد بدترین شرایط اقتصادی در کشور حاکم بود که قابل مقایسه با اقتصاد دوران جنگ است. تشدید قیمت ارز و تحریم ها نشان می داد که وضعیت خوبی در حوزه اقتصادی نداشتیم.

طبق آخرین آمار بانک مرکزی از سال 88 تا سال 91 دولت دهم 346 میلیارد دلار نفت فروخته است. میزان کل درآمدهای ارزی دولت دهم بیش از 444 میلیارد دلار بوده است.

 دولت احمدی‌نژاد در سال 88 ماهانه 7/3 میلیارد دلار، در سال 89 ماهانه 9/3 میلیارد دلار، در سال 90 ماهانه 12 میلیارد دلار و در سال 91 ماهانه 8/1 میلیارد دلار درآمدهای ارزی داشته است.

 از این اعداد می‌توان محاسبه کرد که درآمد ارزی ماهانه دولت دهم در سال‌های 88 تا 91 بیش از 9/1 میلیارد دلار بوده است. اما تاثیر این درآمدها را در زندگی مردم مشاهده نکردیم. آمار فروش نفت، همراه با تهدید امنیت ملی ما بود چون نفت را می فروختیم اما راهی برای وارد کردن درآمد ارز به کشور وجود نداشت.

 در سیاست خارجی هم صدور قطعنامه های مختلف، مسدود شدن حساب های بانکی و ممنوعیت در حوزه فروش نفت و مشکلات این چنینی را پیش رو داشتیم و در این حوزه هم وضعیت خوب نبود. نباید از دولتی که در چنین شرایطی سکان مدیریت کشور را به دست می گیرد در مدت 10 ماه توقعات غیرمنطقی داشت. ساز و کاری که دولت انتخاب کرد به لحاظ تعیین وزرا و گفتمان حاکم بر دولت و جامعه و به لحاظ رویکرد اعتدال، با استفاده از نیروی انسانی باتجربه و وزاریی که در یکی دو دولت گذشته سابقه کار وزارتی داشتند، از رویکردهای مثبت دولت است.

 دولت، نیروی بی تجربه و کم اطلاع را در کابینه به کار نگرفت. در سیاست خارجی روش معتدل و معقولانه و تعامل با جامعه جهانی مبتنی بر حفظ منافع ملی، از دیگر رویکردهای دولت روحانی بود و اگرچه هنوز به نتیجه قطعی نرسیدیم اما تحریم ها هم تشدید نشد و بخشی از محدودیت ها از بین رفت و این می تواند زمینه های مناسب تری برای اقتصاد کشور در تعامل با جامعه جهانی منظور شود.

به لحاظ سیاست داخلی هم در عمر 10 ماهه دولت، اتفاقات خوبی افتاده است. برخلاف دوره های گذشته، اتفاق معناداری بین قوا نمی بینیم. شاید اختلاف در گفتمان سیاسی بین قوا وجود داشته باشد اما این اختلافات در چهارچوب مشخص است و اختلافات هشت سال گذشته در بین قوا را امروز نمی بینیم.

احزاب و جریانات سیاسی هم از بی انگیزگی و خمودگی خارج شده و به سمتی می روند که جامعه با نشاط سیاسی و برنامه های معقولانه و منطقی در قالب منشور سیاسی و اعتقادی خود فعالیت می کند. گرچه هنوز به فضای مطلوب نرسیدیم اما با وجود محدودیت هایی که دولت دارد توانسته فضا را فراهم کند و آشتی ملی بین جریانات و گروه های سیاسی ایجاد کرده است.

در حوزه فرهنگی هم اختلاف عقیده معناداری داریم. برداشت ها و اعتقادات جریان محافظه کار اصولگرا از آزادی مطبوعات، آزادی بیان و مسائل فرهنگی، متفاوت با سلیقه سیاسی دولت است.

با وجود همه محدودیت ها وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان یکی از متولیان فرهنگ، به تناسب شرایط موجود و شرایط گذشته، در بخش مطبوعات، سینما، هنر، اندیشه و نشر فضای بازتری را ایجاد کرده و این فضای باز را احساس می کنیم. شاید در این حوزه ها با ایده آل های خبرنگاران، هنرمندان، نویسندگان و ... فاصله داشته باشیم اما دولت در این راستا حرکت می کند و به تناسب گذشته و عمر 10 ماهه خود، فراتر از انتظار ظاهر شده است گرچه که باید با بازنگری و بررسی عملکرد دستگاه های اجرایی، آسیب ها و چالش ها شناسایی و ایرادها رفع شود.

 توجه کنیم که اثر حرکت های پوپولیستی مدیریت گذشته در حوزه اجرایی مثل پرداخت یارانه، امروز مشکلاتی را برای دولت تدبیر و امید به وجود آورده است که دولت باید این مسیر را با تدبیر طی کند. به نظرم یکی دو سال زمان نیاز است تا دولت بتواند این مسائل را رفع کند و در این ایام باید دولت را مورد حمایت قرار دهیم.

 شرایط اقتصادی در دولت گذشته غیرقابل تحمل شده بود، الان شرایط تغییر کرده و امید به جامعه برگشته است. خود دولت هم اعتقاد ندارد که شرایط موجود، ایده آل است اما باید به آینده امیدوار بود چون مدیریت کشور روی ریل درستی قرار گرفته است.

*مطالب مرتبط:

دغدغه های ما مردم

24 خرداد در مازندران؛ واقعیت‌ها و انتظارات

گفتمان اعتدال؛ از پیروزی تادلواپسی

تدبیر بر فراز اعتدال

مردم دلواپسی دلواپسان را باور ندارند

روحانی، هاله نور ندارد

فال نیک

دولت تدبیر و امید و گفتمان تاریخی اعتدال