درود بر نویسنده مطلب. آن چه از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند.

تجاری شدن و دنیایی شدن (سکولار شدن)، هر چند که برای خیلی ها این اصطلاحات طنین ناخوشایند دارد و برای ما درک و فهمش سخت و سنگین است، اما واقعیت است. در جوامع جدید برخی به هر چیز به چشم کالا و پول نگاه می کنند. خیلی ها (مخاطبان، عامه مردم) به دنبال چیز جدید (مد) می روند. در این بین فرقی بین عزا و عروسی و مقدس و نامقدس وجود ندارد. به همین دلیل شاهدیم که نوحه را به سبکی می خوانند و به طریقی اجرا می کنند که برای بسیاری خرق عادت و بعضا توهین آمیز است. از سوی دیگر چون مرزهای این پدیده ها کمرنگ شده است و افرادی که در این عرصه قدم می زنند گاهی به این سو و گاهی به ان سو می روند، قضاوت در مورد درستی و نادرستی آن اگر ناممکن نباشد، سخت است.
این متولیان (اگر اشتباه نکنم) که جد اندر جد وبه طور سنتی متولی برگزاری مراسم محرم و صفر در امیرکلا بوده اند تا پارسال کاروان ناقه و شتر راه می انداختند (کاملاً سنتی) اما امسال خواستند نوآوری کنند ولی ظاهراً گامشان خیلی بزرگ است. تغییر جهت و گرایش از کاروان شتر به نوآورترین مداحان رپر که حتی در پایتخت هم بسیاری تاب تحملشان را ندارند، در یکی از سنتی ترین شهرهای ایران، ریسک بزرگی است که عامل آن را یا باید ناآگاه به جو زمانه و شهر بدانیم یا نوآوری که به شجاعانه و سرسختانه به دنبال اهداف بسیار بزرگتری است.
این امر اگر از نظر سنت و سنت گرایان اشتباه باشد، از نظر تاجر و کسی که به دنبال پول و سرمایه گذاری است ریسک بزرگی است. به یاد داشته باشیم که متولیان -یا اگر مناسب باشد بگوییم اسپنسر -این پرده در زمینه های دیگری هم در کشور و به خصوص در بابل و امیرکلا سرمایه گذاری کرد که با پروپاگاندای وسیع و تاحدودی متظاهرانه همراه است و بخشهایی از آن حتی از تلویزیون استان و ملی هم پخش می شود.
بررسی این پدیده یعنی مداحی رپری در یکی از سنتی ترین شهر ایران نیز جالب است و احتمالاً آگاهیی زیادی را دزر مورد آینده تحول به سمت مدرنیته را در کشور نشان می دهد. بنابراین به دوستان متفکر، جامعه شناسان، فیلسوفان و مورخان پیشناد می کنم این موضوع را جدی بگیرند. شاید بتوان با الهام از تحولات این شهر " اخلاق پروتستانی و روح سرمایه داری" دیگری نوشت.

• نویسنده یادداشتپاسخ به این دیدگاه 2 0
  چهارشنبه 29 مهر 1394-9:19

  برادرم آقای حسینی! موافقم از این‌که گاهی جبر زمانه ایجاب می‌کند تغییراتی در سنت‌ها پدید آید. موافقم با نوآوری و دمیدن روحی تازه در سنت تا مردم زمانه به راحتی آن را بپذیرند. با شما موافقم که تجارتمان بازارمان و رفتارمان دنیوی شده است. رسم و آیین سبیل گرو گذاشتن در بازار امروز واهی و مسخره به نظر می‎رسد در حالی‌که پدرانمان این‌گونه معامله می‌کردند. انسان سکولار دین را از دنیا جدا می‌کند و آن را ارتباطی با خدا در حوزه رفتار شخصی و خصوصی خود می‌داند و با این اعتقاد رفتار اجتماعی‌اش دیگر بر مدار دین نمی‌گردد. می‌شود خیلی چیزها را سکولار کرد: اخلاق را، سیاست را ، آموزش را ووو اما ترا به‌خدا آیا می‌شود دین را هم سکولار کرد؟ یعنی دین را از ماهیت و هویت دینی خالی کرد؟ اگر هم بشود آیاشما با آن پدیده دین می‌گویید؟ اگر عزاداری محرم را ژرف‌کاوی کنید ریشه و خاستگاهی حدود بیش از 5 هزاره پیش از میلاد مسیح دارد. ایزد شهید شونده‌ای که هر سال به ضرورت به دست نیروهای شر شهید و قطعه قطعه می‌شود و با عزاداری مردم و نوحه خوانی و علم و کتل همراه بود تا دوباره به زمین برگردد و با خود برکت به همراه آورد. وقتی از دیدگاه پدیدارشناسی آن را بررسی کنید، فارغ از ارزشگذاری و خوب و بد کردن، می‌بینید که ماهیت آن مذهبی است. به‎ویژه سنت عزاداری امام حسین (ع) که غیر از ماهیت دینی ، در کنار مهدویت و غدیر هویت شیعی دارد و یکی از شاخص‌های اصلی مرامنامه تشیع است. واقعاً می‌شود با این سنت ، بازی کرد ؟ می‌شود هویت اجتماعی(دراصل سیاسی) آن و ماهیت دینی‌اش را نادیده گرفت و آن را سکولار کرد؟ سکولاریزاسیون عزاداری محرم اساساً چه مفهومی دارد؟ مفهومش چیزی جز خالی کردنش از ماهیت دینی و مقدس آن نیست؟ آن‌که خودش را مداح اهل‌بیت می‌داند و بر سر سفره آنان(ع) می‌نشیند می‌تواند خودش را به تمایلات مادی بیالاید اما آیا اجازه دارد این مراسم را که اساس آن عشق صادقانه به خاندان پیامبر(ع) است به چنین رفتارها ی مادیگرایانه بیالاید؟ واقعه کربلا اتفاقی است عظیم، آیا می‌شود آن را در حد تجارت و دکانداری سقوط داد ؟ این واقعه و ذات مقدس اهل بیت(ع) و عزاداری آن‌ها که همیشه بار پیام‌رسانی « شیعه زنده است و پوینده» آیا کالایی است که مُد آن عوض شود؟ آقایان علما ساکت‌اند چون فکر می‌کنند اگر جلوی این بی‌رسمی‌ها را بگیرند بر میزان شرکت‌کننده تأثیر می‌گذارد و این خوب نیست. نتیجه این سکوت ،طعنه غیر شیعه است که عزاداری را تهی از معنویت می‌بیند، آن را برجسته می‌کند و به تمام اعتقادات شیعی سرایت می‌دهد و تشیع را به سخره می‎گیرد. آیا ما این را می‌خواهیم؟ بپذیریم که خرابش کردیم، بدجور هم خرابش کردیم.

  • حسینی امیریپاسخ به این دیدگاه
    چهارشنبه 29 مهر 1394-12:25

    به جناب نویسنده و دیگران:
    منظور من بیان واقعییت تغییر در جامعه بود نه تأیید آن. دوست من ، مهمتر و عمیقتر از این اعمال - سبک خواندن، نوع پوشش، حرکات و ...- و حتی انبوه کسانی که در صف موافق یا مخالف قرار می گیرند، که در ادبیات می توان تحلیل روساختار نامیدشان، زیرساختارها است که در حال دگرگونی است. و اگر به متهم به توسل به نظریه توطئه نشوم توسط کسانی حمایت و ترغیب می شود که از قضا سرآمدن و نخبگان قدرتند و صد البته به ظاهر یا در باطن سرسپرده دین. اما و اما در عین حال تاجر پیشه که همانطور که گفتم به هر چیز و در هر چیز پول می بینند.
    این بندگان خدایی که به این منوال می خوانند و سینه می زنند و... -باز هم می گویم نظریه توطئه نیست- بازیچه اگر نباشند، در حد بازیکنان تیم ورزشی اند که لذت و دنیوی را دیگر می برد.
    به متولیان یا همان اسپنسرهای این محمل که موضع بحث است، اشاره کردم و دیگر لازم نمی دانم که تکرار کنم .

مطلب درخوری بود. متاسفانه سنگ اول را کج نهاده اند.یادش بخیر نوحه های قدیمی و نوحه خوانهای سنتی روستاها با ان اشعار سبک قدیم. اینا چیه در اوردند اوس اوس!!

شهید مطهری: (پیام امام حسین) نهضتی بود از نظر هدف و مقصد انسانی، عالی، برای عدالت و تقوا بود و از نظر انگیزه مؤثر در وجود امام حسین الهی و مافوق شخصی بود. (حماسه حسینی:2/163) نام و شخصیت سیدالشهدا در قلوب ایرانی‌ها همیشه برجسته و منحصر به‌فرد بوده است. سالها برای آن بزرگوار و کربلائیان عزاداری برپا شده است. نه‌تنها مخالف آن نیستم بلکه موافق و علاقه مندم. اما عزاداری درست و منطقی و شرعی. بسیاری از عزاداری های امروزی برخلاف شرع است. شما یک تصنیف عاشقانه کاباره‎های قدیم را شرعی می‎دانید؟ حالا همان ریتم را به همان بیان فقط با جایگزینی ابوالفضل به جای عشق من شرعی می‌شود. بالا و پایین پریدن در مجلس رقص اشکال دارد اما حرکات موزون در روضه بلا اشکال است؟ مداحی که برای پیدا کرده شهر و ریتم گوگوش و هایده و ... گوش می‎دهد کار شرعی می‌کند. قیام امام حسین اساساً برای چه بوده است؟برای مقام یا ثروت یا به خاطر دین. انصاف داشته باشیم از این گونه مراسم ایمان برنمی‌خیزد. فقط عده ای قر می‌دهند و انرژی خود را تخلیه می‌کنند. امام حسین از این دستمزدها و قردادن ها و لخت شدن ها و زنجیر به گردن بستن ها و واق واق کردن ها راضی است؟ مگر دین جدیدی آورده باشید که بنده از آن بی‌خبرم. حتی اگر چنین باشد من ترجیح می‌دهم مسلمان شیعه علویِ حسینیِ جعفری باقی بمانم. من به دین خود و شما به آیین جدید. چرا دفاع می‌کنید از بدعتی که نه شرع نه منطق نه اخلاق و نه انسانیت نمی‌تواند از آن دفاع کند. ارتزاق و ثروت اندوختن به نام حسین؟ خدا دین بدهد!

• مهدی340پاسخ به این دیدگاه 1 0
  سه شنبه 28 مهر 1394-9:39

  از خیلی ها نام بردید. از مطهری تا گوگوش؛ اما شاید واقعیت این است که ما به نام دین -طبق معمول 1000 سال اخیر- دکان باز کرده و نان می خوریم...

با سلام
بدترین توجیه اینه که چون فلان کلاهبردار داره پول خرج میکنه برای عیش و عشرت پس مداحان هم حق دارند برای ده شب چند صد میلیون دستمزد بگیرند چون مردم این پول رو با عشق پرداخت می کنند!
دکان درست کردن مداحان آفت بزرگیه برای عزای سیدالشهدا. جای خالی شهید مطهری برای فریاد زدن علیه این بدعت ها خالیه.
مداحی برای ذکر سیدالشهدا چندصدمیلیون دستمزد میگیره در کشوری که زنانی برای نیاز مادی مجبور به خودفروشی میشند. (مستند فقر و فحشای آقای دهنمکی رو ببینید مال دوران بود که خودشون غرق پول نبودند)

قابل توجه تمام کسایی که....
بنده ده شب افتخار گدایی هیت امام حسین را دارم ....
معمولا همون مریض دارها و خانواده هاشون نذری میدن !!!
البته خود اعضای هیت هم پول جمع میکنن و پول همون وعده شامی که میخان تو خونه بخورند میارن تو هیت تا دور هم بخورن شاید ی گرسنه ای هم باهاش ون همسفر ره بشه حداقل واسه اتحاد خیلی خوب بقیش بماند ....
اما پول شامه و مشروبخوریها و و ریخته پاچهای پارتیها و شب ولننتاینها و چهار شنبه سوری به مراتب خیلی بیشتر از اینها میشه اما کسی اعتراضی نمیکنه ...
قصه سر دراز دارد اون هم بماند
اما محصول هیت آینه که چهارتا بدرد نخور مثل من شاید واسه چهار شبم که شده آدم بشن و ...
اما اون پارتیها چهارتا آدم هم اگه باشن گمراه و تباه میکنه ...
و خیلی مبحث دیگه که نمیخام راجع بهش بحثی کنم چون ممکنه خارج از حوصله گروه باشه

درپایان خواهش میکنم با انتشار این گونه کامنتها در بد نام کردن دستگاه امام حسین ع آب تو آسیاب دشمنان نریزید ...
هر چیزی جای خودش باید هزینه بشه
باور کنید در همین هیاهوی عزاداری کلی پول و کمک جمع میشه واسه امور خیریه و بیماران ووو....
اما در جالس پارتیها شبانه !!!!!!
تری التماس تفکر

• نویسنده یادداشتپاسخ به این دیدگاه 2 0
  سه شنبه 28 مهر 1394-8:23

  برادر عزیز ! مشخص است که حسینی هستید اما درد دین داشتن مهمتر است. این حقیقت را فراموش نکنیم که حسین(ع) برای دین جدش به شهادت رسید. امروز با این شکل‌ها و بدعت‌ها و هزینه‌های باورنکردنی ، اصل عزاداری و تفکر زیربنایی آن در خطر افتاده است. این منطق درستی نیست که چون این مراسم به نام سیدالشهدا است پس اشکال ندارد.
• زهراپاسخ به این دیدگاه 15 0
  دوشنبه 27 مهر 1394-10:45

  کسی با عزاداری مخالف نیست. چرا قیاس مع الفارق میکنید؟ پارتی چه ربطی به نوحه خوانی 400 میلیون تومنی داره؟ مگه میشه ادم حسین حسین بگه تهش 400 میلون بگیره بره؟ این کسب و کاره. دینداری نیست. چشمها رو باز کنید