تغيير در الگوي لرزه خيزي، خروج گاز و بخار و همچنين تغيير در شيب دامنه، نشانه‌هاي اصلي احتمال رويداد آتشفشان است كه هم اكنون اين نشانه‌ها توسط كارشناسان سازمان زمين شناسي و اكتشافات معدن كشور و ديگر مراكز پژوهشي كشور در دماوند، تأييد شده است.

فرهاد انصاري، مدير زمين شناسي مهندسي و زيست محيطي سازمان زمين شناسي گفت: دماوند آتشفشاني خفته است، ولي خاموش نيست؛ بنابراين، نبايد نشانه‌هايي را كه در آن ديده مي‌شود، فراموش كرد و نسبت به آنها بي توجه بود.

وي افزود: افزايش لرزه خيزي يا به طور كل تغيير الگوي لرزه خيزي منطقه، خروج گازهاي آتشفشاني و همچنين تغيير در شيب دامنه كوه‌هاي آتشفشان، اصلي ترين نشانه‌هاي احتمال رويداد آتشفشان هستند كه درباره دماوند دو مورد اوليه از آغاز سال 85 آشكارا ديده شده و با توجه به گزارش‌هاي اخير كارشناسان مبني بر افزايش رويداد زمين لرزه در منطقه، احتمال تغيير در شيب دامنه‌هاي قله دماوند نيز هست.

انصاري با بيان اين كه بروز سه نشانه ياد شده، مي‌تواند نشانه اي از حركت مايع مذاب (ماگما) از بخش‌هاي پايين زمين به سمت بالا باشد، خاطرنشان كرد: به دليل وجود فشار بسيار زياد در ژرفاي زمين، حركت ماگها به سوي دهانه آتشفشان با خروج حجم بسياري از بخار و گازهاي گوناگون و همچنين ترك خوردن و متورم شدن پوسته زمين و سرانجام تغيير در شيب دامنه كوه آتشفشان همراه است كه به صورت رويداد زمين لرزه و تغيير شيب دامنه ديده مي‌شود.

مدير زمين شناسي مهندسي و زيست محيطي سازمان زمين شناسي و اكتشافات معدني كشور، افزود: بررسي و پيش بيني حركت گدازه‌هاي احتمالي، سيلاب‌هاي به راه افتاده، خاكستر ايجاد شده ناشي از انفجارات ايجاد شده و همچنين گازهاي سمي كه در زمان بروز پديده آتشفشان پديد خواهد آمد، براي مقابله با خطرات ناشي از فوران احتمالي و برنامه ريزي‌هاي مورد نياز براي آماده بودن در برابر چنين مخاطراتي بسيار مهم است.

انصاري با اشاره به اين كه داده‌هاي موجود از آتشفشان‌هاي ايران، بسيار اندك بوده و براي ما ناشناخته هستند، گفت: نبايد فراموش كرد بيشتر اين آتشفشان‌ها خفته هستند و خاموش به شمار نمي‌آيند، بلكه تنها با شناخت كافي از پديده‌ها و فرآيند زمين شناسي است كه مي‌توان هنگام رويارويي با آنها، بدون غافلگير شدن به درستي تصميم گرفت و براي پيشگيري از آسيب‌هاي جاني و مالي گسترده برنامه ريزي كرد.(tabnak)