با وجودي كه طرح تعريض جاده شيرگاه به بابل، موسوم به جاده گنج‌افروز از سال‌ها پيش مطرح است، اما با اجرا نشدن اين طرح، روستاييان حاشيه اين جاده هر روز شاهد مرگ، قطع عضو يا جراحت اهالي بر اثر تصادفات شديد هستند. 
   
  جاده‌اي كه به طول حدود 40 كيلومتر، شيرگاه در محور فيروزكوه ـ قائمشهر را به شهر پرجمعيت بابل وصل مي‌كند، شاهد رفت و آمد بسياري از مردم است و ساكنان ده ها روستا، روزانه از بابل به روستا و بالعكس سفر مي‌كنند.

بسياري از روستاييان منطقه روشن آباد، گنج‌افروز و بابلكنار در بابل، قائمشهر و ساري اشتغال دارند و علاوه بر آمد و شد اين افراد در جاده گنج‌افروز، فعالان پروژه‌هاي اقتصادي و تجاري نيز از شهر به اين منطقه مي‌آيند.

يك عضو شوراي اسلامي روستاي گاوزن محله درونكلا غربي از توابع بابلكنار در اين باره مي‌گويد: ايجاد سد بزرگ و فرامنطقه‌اي پاشاكلا، فعاليت شركت مرغ لاين و معادن مختلف شن و ماسه علاوه بر اينكه تردد كارگران و كارشناسان بسياري را به منطقه در پي دارد، موجب رفت و آمد خودروهاي سنگين حمل مصالح ساختماني يا مواد اوليه شده كه اين كار، خطر تصادفات و سوانح رانندگي در اين جاده را افزايش داده است.

ابوتراب ابوالحسني مي‌افزايد: خاكبرداري از بستر رودخانه بابلرود و فروش آن توسط سودجويان نيز از دلايل ديگر شلوغي جاده از سوي كاميون‌هاست كه با رعايت نشدن قوانين و مقررات رانندگي در اين جاده، حوادث دلخراشي را به دنبال دارد و مردم اين منطقه، هفته‌اي نيست كه در غم از دست دادن يكي از اقوامشان به سوگ ننشينند.

وي مي‌گويد: كوتاه‌تر شدن مسير بابل، قائمشهر، شيرگاه به واسطه استفاده از جاده گنج‌افروز، موجب شده است كه تريلرها به جاي عزيمت از جاده شلوغ و حدود 50 كيلومتري قائمشهر، راه ميانبر 40 كيلومتري شيرگاه ـ بابل را انتخاب كنند كه همين موضوع، باعث تراكم بيش از انتظار جاده گنج‌افروز شده است.

ابوالحسني مي‌افزايد: حضور نيافتن نيروهاي بازدارنده پليس راه در اين جاده، يكي ديگر از عوامل بروز حوادث مرگبار است. چرا كه بسياري از جوانان، بدون گواهينامه و با استفاده از خودروهاي مختلف، جان مردم را به خطر انداخته و با سرعت زياد در اين مسير مي‌رانند و يا خود در تصادفات از بين مي‌روند و يا موجب مرگ ديگران مي‌شوند.

در همين حال، احمد طهماسبي روشن، عضو شوراي اسلامي روستاي روشن آباد مي‌گويد: يكي از دلايل بروز حادثه در اين جاده، نزديكي خانه‌هاي روستايي با جاده‌اي است كه بعضي رانندگان در آن با سرعت بيش از 100 كيلومتر حركت مي كنند.

او به حادثه‌اي اشاره مي كند كه چندي پيش در جاده گنج‌افروز رخ داد و طي آن، دو نفر از اهالي كه جلوي منزلشان به گفتگو مشغول بودند، جان خود را از دست دادند.

طهماسبي روشن در اين باره مي‌گويد: يك خودرو كه سرعت زيادي داشت و راننده نتوانست وسيله نقليه را كنترل كند، به سمت ديگر جاده منحرف شد و با اين دو نفر برخورد كرد كه هر دوي آنها در دم جان سپردند.
او كه در گنج‌افروز دفتر بيمه دارد، مي‌افزايد: خسارتي كه بيمه هاي مختلف براي حوادث منجر به فوت، جرح و تصادفات عادي اين جاده مي‌پردازند، سالانه به چهار ميليارد تومان بالغ مي شود.

اين در حالي است كه به گفته اين عضو شوراي اسلامي روشن آباد، تنها در همين محدوده، هر سال 10 نفر در حوادث رانندگي جان مي سپارند و اين آمار در سراسر جاده به بيش از 50 نفر مي رسد.

همچنين در آخرين سانحه رانندگي، نيمي از 16 كارگر يكي از پروژه اقتصادي منطقه كه با يك دستگاه نيسان عازم شهر بودند، پس از برخورد با يك خودروي سنگين كشته شده و بقيه راهي بيمارستان شدند.

جاده گنج‌افروز، علاوه بر اينكه در سال‌هاي اخير، پذيراي نيروي كار بي‌شماري بوده، در روزهاي تعطيل و آخر هفته نيز ميزبان شهروندان بابلي براي گشت و گذار و تفريح در مناطق طبيعي لفور و بزچفت هم هست. غير از اين، فرزندان خانواده هاي روستانشين كه براي برخورداري از امكانات شهري، راهي بابل شده‌اند، آخر هفته را در كنار والدين خود مي‌گذرانند و همين موضوع، موجب شلوغي غيرقابل تصور جاده در روزهاي پنج‌شنبه و جمعه مي‌شود.

پورعلي، دهيار پايين محله گنج‌افروز در اين باره مي‌گويد: با رفت و آمد موتورسيكلت‌سواران جوان و خانواده‌هايي كه براي تفريح از اين جاده عبور مي‌كنند، هر هفته حوادث زيادي را مشاهده مي‌كنيم كه كام مردم اين منطقه را تلخ مي‌كند.

اين سخنان در حالي بيان مي‌شود كه جمعه گذشته، جمعي از اعضاي شوراهاي اسلامي و دهياران بخش‌هاي مختلف براي چاره‌انديشي درباره موضوع گردهم آمدند، اما همچون سه سال گذشته، اميدي به پيگيري موضوع از سوي نهادهاي مسئول ندارند.

ابوالحسني درباره سوابق اين جاده مي‌گويد: در سال 1342 جاده گنج‌افروز ايجاد و پنج سال بعد تا روستاي "دوشنبه" آسفالت شد، اما چون يكي از مهم‌ترين زايشگاه‌هاي مازندران در منطقه بابلكنار تأسيس شده بود، دولت تا بابلكنار را آسفالت كرد و در سال‌هاي پس از انقلاب، جاده بابل ـ شيرگاه به طول تقريبي 40 كيلومتر تماماً آسفالت شد.

او مي‌افزايد: در سال‌هاي پس از انقلاب، طرح‌هايي براي تعريض جاده مطرح بوده، اما كمبود اعتبارهاي راهسازي موجب كندي كار شده است؛ به گونه اي كه تا امروز، مسير تقريباً 10كيلومتري بابل ـ گنج‌افروز تعريض شده و بدون داشتن رفوژ مياني از آن استفاده مي‌شود.

ابوالحسني ادامه مي‌دهد: نامعلوم بودن حريم دو طرف و حفاظ نداشتن كناره‌ها در منطقه تعريض شده، سبب افزايش تصادفات رانندگي شده و نه تنها دردي از مردم دوا نكرده، بلكه به دليل سرعت بالاي خودروها موجب شدت گرفتن سوانح و حوادث هم شده است.

طهماسبي روشن درباره همين منطقه مي‌گويد: تمام بخش تعريض شده از روشنايي مناسب برخوردار نيست و در مواقع بارندگي، عرض زياد جاده و انحراف خودروها به دليل ديد پايين، تصادفات وحشتناك و دلخراشي را به وجود مي‌آورد كه تازه‌ترين آنها، انحراف يك دستگاه پژو 206 و برخورد شديد آن با تير چراغ برق بود.

به گفته او، اين حادثه، موجب مرگ راننده خودرو و قطع برق يك روستا شد و شدت برخورد به قدري بود كه با شكافتن خودرو، جسد راننده را از ميان آهن پاره‌ها بيرون كشيدند.
اين عضو شوراي اسلامي روشن آباد يادآور مي‌شود: روستاي روشن آباد، حدود چهار هزار نفر جمعيت دارد و كمتر خانواده‌اي را مي‌شود يافت كه دست كم يكي از فرزندانش در تصادف رانندگي از دست نرفته باشد. حتي خانواده‌هايي هستند كه تنها دو فرزند پسر داشته‌اند كه همان دو فرزند نيز جان خود را در حادثه‌هاي اين جاده از دست داده‌اند.

يادآوري اين نكته ضروري است كه شوراهاي اسلامي روستاهاي حاشيه اين مسير، بارها با نوشتن نامه يا مراجعه حضوري به مسئولان راه و ترابري و فرمانداري بابل، خواستار ايمن‌سازي اين جاده شده‌اند، اما مراجعات و نامه‌هاي آنان تاكنون بي‌جواب مانده است.

آنها در نامه‌هايي كه از سال 84 و در روزهاي آخر دولت هشتم تا دي ماه سال گذشته نوشته‌اند، نصب سرعت‌گير و تعريض استاندارد جاده را درخواست كرده‌اند كه پاسخي براي نامه‌هاي خود از مسئولان نگرفته‌اند. حتي يكي از اين نامه‌ها با موضوع افزايش تصادفات و سوانح رانندگي به امضاي بخشدار مركزي بابل براي رئيس اداره راه و ترابري اين شهرستان ارسال شده كه گيرنده نامه بدان جواب نداده است.

مسئولان راه و ترابري بابل در مذاكرات حضوري نيز با غيرقانوني خواندن نصب سرعت‌گير در جاده، آن را خلاف مقررات راهسازي قلمداد كرده‌اند؛ در حالي كه اقدام ديگري نيز براي كاهش خطرات اين محور صورت نگرفته است.

اين در حالي است كه عبور ماشين‌هاي كشاورزي از جمله تيلر، تراكتور و كمباين نيز به دليل سرعت پايين اين وسايل نقليه تا امروز باعث حوادث گوناگوني شده است.
علاوه بر اينها انتقال زباله‌هاي بابل به درازكلا و رفت و آمد روزانه ده‌ها دستگاه خودروي سنگين زباله‌بر، مخاطرات بسياري را براي ساكنان روستاهاي حاشيه اين جاده فراهم كرده است.

با تمام اين اوصاف، جاده مذكور از شانه خاكي مناسبي برخوردار است و تعريض آن نياز به تملك باغ‌ها، خانه‌ها و ساير املاك ندارد. بنابراين، هزينه ايمن‌سازي اين جاده به مراتب كمتر از جاده‌هاي داراي موانع فيزيكي است و با زيرسازي مناسب و روكش آسفالت، مي‌شود وضعيت آن را بهبود بخشيد. نصب چراغ‌هاي روشنايي، خط‌كشي طولي، نصب روفوژ مياني و معلوم شدن حدود و حريم جاده مي‌تواند آمار تصادفات رانندگي و مرگ و مير و قطع عضو را در اين محور كوتاه، اما حادثه‌خيز كاهش دهد.

جاده 40 كيلومتري بابل ـ شيرگاه از نقاط روشن آباد، گنج‌افروز، طلوت، دوشنبه، درونكلا، مرزيكلا، درازكلا، گاوان كلا، لفور و ... عبور مي كند و در صورت تعريض و اصلاح نقاط حادثه خيز مي‌تواند به يكي از محورهاي اصلي و ميانبر مازندران تبديل شود كه در كاهش ترافيك جاده‌اي محور فيروزكوه ـ قائمشهر و قائمشهر ـ بابل نقش تازه‌اي ايفا مي‌كند.(farsnews)