براي دومين سال، وزارت جهاد کشاورزي، سالگرد و تشکيل جهاد سازندگي را به نفع خود مصادره کرد و بدون توجه به گستردگي فعاليت و شرح وظيفه يي که امام راحل براي اين تشکل غيردولتي پيش بيني فرموده بودند و با عدم رعايت حق بهره گيري بحث هايي نظير آب، برق، بهداشت، راه و مهم تر از همه دفاع مقدس، سالروز تشکيل جهاد سازندگي را مختص بخش کشاورزي دانستند.

 وارد اين بحث نمي شوم، چون اين بحث براي جهادگران مظلوم گسترده ميهن اسلامي مان روشن است و البته، کم توجهي مسوولان به بزرگداشت اين روز، ا ين حق را به وزارت جهاد کشاورزي داده است که شايد هم جاي سپاس دارد.

 اما آنچه در اينجا لازم است يادآوري شود اين است که اين هفته با سخنان رياست محترم جمهور همراه بود و اعتراض شديد کشاورزان حاضر و البته دستچين شده، به سياست هاي وزارت جهاد کشاورزي. کشاورزاني که به دقت دستچين شده و به اين مراسم آورده شده بودند و با اعتراضات خود، فرصت اتمام سخنان مسوول محترم وزارت جهاد کشاورزي را از بين بردند.

 جالب اينکه، هيچ کدام از تشکل هاي غيردولتي و غيرفرمايشي، خودجوش مردمي بخش کشاورزي به اين جلسه دعوت نشده بودند؛ همان سناريوي تکراري.

سخنان همان توليدکننده خانم عسل و پرورش دهنده زنبور عسل که ديگر جزء سناريوهاي اين مراسم شده.

 همان چهره هاي آشنا و گوش به فرمان که دغدغه دريافت حواله کود و سم و ماشين آلات را دارند. راستي، اعضاي فعال تشکل ها کجا بودند؟ يقيناً در اين موقع از سال، در مزارع شان، در دامداري هايشان، در مرغداري هايشان و در عرصه فعاليت شان.

در سالي که نگراني از خشکسالي - حتي اگر به اين جشن دعوت مي شدند- در اين وقت سال، فرصت حضورشان را فراهم نمي کرد. آنکه در اين فصل سال و به مدت يک هفته، مي تواند دل از فعاليت اش بکند، چقدر دغدغه دارد؟ شايد کارشناسي است گوش به فرمان. شايد هم کشاورزي در حاشيه تهران.

 وي به طور قطع و يقين، برنجکار سختکوش گيلان و مازندران است و نه اعضاي تشکل هاي غيردولتي و مردمي. شايد ان شاءالله سال آينده و در آخرين روزهاي فعاليت مسوولان دولتي دولت نهم. زماني که رياست محترم جمهوري يقين داشته باشد مخاطبانش کشاورزان واقعي منسجم در تشکل هاي دستوري نيستند.(etemaad)