چند وقتی است که بحث خاموشی و تعطیلی اصناف در ساعات ابتدای شب یعنی 20:30 برای کنترل مصرف برق و یا جلوگیری از قطعی های زیاد و کمک به تولید و شبکه های توزیع بحث کارشناسان و صاحب نظران و مسئولان ذیربط وزارت نیرو از یک طرف و اصناف و بازار از طرف دیگر است.

در اینکه همه در هر کجا و هر کاری که داریم باید و باید برای کاهش فشار بر شبکه های تولید و توزیع برق بکوشیم و در مصرف برق نهایت صرفه جویی رو بکنیم شکی نیست، اما اصرار وزیر محترم نیرو جناب آقای فتاح و مثال ایشان از اتحادیه اروپا که در ساعت 18 و 19 اصناف و بازار تعطیل و خاموشی داده می‌ شود حائز اهمیت و یک طرفه به قاضی رفتن است.

 قیاس بین ایران و اتحادیه اروپا و کشورهای پیشرفته اروپایی قیاسی غیر متعارف است چرا که از ابعاد گوناگون تفاوت هایي بین این دو وجود دارد که از چند جهت قابل بررسی است.

 موقعیت اقلیمی ایران و اتحادیه اروپا به گونه ای شبیه هم نیست که این دو را در ساعات خاصی برای خاموشی قابل مقایسه بدانیم، طلوع و غروب خورشید و نیز کوتاهی و بلندی روز بین ایران که در منطقه گرم و خشک قرار گرفته با اتحادیه اروپا که در منطقه سرد و معتدل قرار گرفته هیچ گونه سنخیت طبیعی ندارند.

ساعت 20:30 ایران در بیش از شش ماه از سال تازه اول افول خورشید است و حتی ساعت شرعی هم که اذان مغرب باشد فرا نرسیده و به دلیل همان ویژگی قرار گرفتن در منطقه گرم و خشک، در بیشتر مناطق ایران تازه با افول خورشید که هوا کمی خنک می‌ شود،مي توان چرخی در شهر و بازار زد.

 از بعد اجتماعی هم این قضیه قابل بررسی است. آقای فتاح خوب می‌ داند که بازار در ایران تنها نیاز اقتصادی را برآورده نمی‌ کند، بلکه نيازاجتماعي تعداد زیادی از خانواده های ما را هم برآورده می‌ کند.

 قیاس بین ایران و اتحادیه اروپا از این منظر هم قیاسی مع الفارق است چرا که شهروند اروپایی بعد از فراغت از یک روز کاری در ساعات شامگاهی تا پاسی از شب گذشته، در مکان های مختلف از جمله کنسرت های موسیقی، تئاتر، سینما، و ده ها مکان تفریحی دیگر، ساعات فراغت خود و خانواده اش را سپری می‌ کند، اما در ایران جز تعدادی از شهرهای بزرگ از جمله تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، تبریز که دارای اماکن تقریباً متنوعی هستند اکثر شهرهای ما هیچ گونه تنوع تفریحی و سرگرمی به نحو مطلوب ندارند و حتی بعضی از شهرها از دارا بودن یک سینما هم محروم هستند.

 پس بازار می‌ تواند مکان تقریباً مناسبی برای گذراندن ساعاتی از اوقات فراغت خانواده های ایرانی باشد.

خانواده های ایرانی بعد از اتمام کار روزانه و کمی استراحت عصر گاهی برای گذراندن اوقات فراغت و برون رفت از کسالت و خمودی و یک جانشینی اعضای خانواده- «زن و بچه ها»- راهی کوچه و خیابان می‌ شوند تا با گشت زدن و نظر انداختن به ویترین های مغازه ها ساعات پایانی روز را بگذرانند.

پس بازار در ایران در ساعات ابتدایی شب جبران بعضی از کاستی های تفریحی و فرهنگی را هم می‌کند.

 با توجه به دو مسئله فوق از بعد اقتصادی هم صحبتهای آقای وزیر قابل تامل و مقایسه بین بازار ایران و بازارهای کشورهای اروپایی، مقایسه ای غیر توجیهی است.

 در شرایطی که همه به وجود رفاه اقتصادی در کشورهای اروپایی و به تبع آن در میان اقشار مختلف جامعه اروپایی اذعان داریم، این موضوع در ایران چندان رنگی ندارد. بيشتر مردم ایران دارای مشکلات اقتصادی و معیشتی هستند و حتی با واژه رفاه اقتصادی و اجتماعی نامأنوس هستند تا چه برسد به اینکه رفاه اقتصادی، اجتماعی را لمس کنند.

 در نتیجه این مشکلات به بازار هم سرایت می‌ کند و وضعیت اصناف ما هم چندان قابل تعریف نیست.

بنابراین خاموشي چند ساعت ابتدایی شب یعنی از 20:30 که در روزهای بلند تابستان حتی نمی‌ شود به آن شب هم گفت و با توجه به اینکه تنها در این ساعات هست که به دلایلی که گفته شد بازار شلوغ می‌ شود، خرید و فروش ها رونق می‌گیرد و تازه شغل دوم تعداد زیادی از هموطنان مان که همان دستفروشان  هستند، آغاز می‌ شود -هم از بعد اقتصادی و هم از بعد اجتماعی- کاری غیر کارشناسی خواهد بود.