حق مطلب را استاد آجدانی بیان کرد

هر جا - از هرکس - و به هرزمان ، سرود و سخنی به ارج و احترامِ هنر و هنرمند برآید - شاید به قحطیِ ازین دست سخن و سرود باشد - که های هایِ گریه ام به ثرّیا سر می کشد !
و رسیدیم به سخنِ موجز - امّا مفیدِ حضرتِ دوست که دیگر فرقی - فرقِ چندانی ! - نمیکند در رسایِ حیات و حضورِ هنرمند باشد یا در سوگِ هجرانِ او ...!

قطعاً مراد و منظورِ نویسنده فرهیخته سطورِ فوق ، ( شرافتِ ) هنر ، و به تبع آن ، شرف و
شانِ هنرمند بود که زنده یاد فرهنگ شریف ،به شکوه و شوکت اش نامی شد و بی سبب نیست که قلم به همرهیِ دل چنین به اشک صیحه می زند ....!

دریعا که در این زمان و در این دیار ، نه هنر قدر دارد و نه هنرمند ارج ! دیگر حتّی نمیشود ( فرهنگ) شد و ( شریف ) ! چقدر خوشحال هستم که معهذا ، مجالی - حتّی به مرگِ هنرمندی - پیش می آید که یادی بشود از دورانِ حضیضِ اعتبارِ هنر !!! آیا (هنر) همانست که حتّی بزرگانِ دین و دانش هم اعتقاد دارند به ( وحی ) پهلو می زند ؟ و این شوکتیانِ ملکوتی ، همینانند که بعضاً ممنوع الصدا و ممنوع اتصویر میشوند ؟ و رباب و تنبور و تار همان اسبابِ قرب و نزدیکیِ جان به جانان اند که بر صحیفه وسائل تصویری ارتباط جمعی استتار میشوند ؟

آی ی ی ی برادر ! به جمعه ام همین بس که صدای دلم برآمد .....بروم به سجّاده غزل و دو رکعت شعر که اموراتم جز این نمیگذرد !

تشکر از شما و استاد اجدانی که برای همشهری خودمان مطلبی نوشت. روحش شاد

خدا رحمتش كنه..

سلام عزیزم
نفهمیدم این اگر پیام بود کسی که چندان موقعیت مهمی ندارد چه پیامی باید بدهد ؟ اگر مقاله و محلیل و مطلبی بود باید از این شعارها خود داری کرده و شرحی بنویسد...
آقا تایید کن بزار جواب بده شخصیت ایشون محترم مشکلی هم نیست ما مخلصشون هم هستیم ناراحتی من از این است که مرگ افراد سرشناس ابزاری می شود برای (ان رجل) عده ای دیگر